Burrioyak eta katua

Artola, Pepe

 Burrioi bik jakiñik

 ganbara batian

 arto aske zegoala

 (zokuak betian)

 jateko asmoakin

 joan ziraden biyak;

 eta arki zituzten

 leyo irikiyak;

 biyetan arruenak

 diyo bestiari.

 -¿Sartu gaitian, jango

 diagu ugari?-

 bañan ikaratiya

 nola zan bestia,

 ala diyo - beldu nak

 preso gelditzia;

 etziak or sartzia

 barrenak laguntzen.-

 ¿Ez aldakik nolatan

 diran asko galtzen?

 ichillik egon-ari

 beldurti chorua,

 guazemak, etzakela.

 galdu mokarua.

 Alperrik abill, ez nak

 barrura sartuko,

 ez diat nik alerik

 batera artuko.

 ni beldur nak, eta ik

 ez badek bildurrik,

 sartu ari nai badek

 jatera bakarrik.

 -Baniak, baña, aizak

 geldituari or,

 kontuan, esateko

 azaltzen dañ iñor.-

 Au esanik sartu zan

 prest arto tartera

 alegiñ guziyekiñ

 nai aña jatera;

 bañan guztorenian

 jaten ari-zala,

 ikusi zuben katu

 bertakuak ala,

 eta segiran salto

 egiñik argana

 atzaparrakin zuben

 chirchillatu dana.

 Bizi bat besterikan

 nola ezbaitegun,

 bakarra oni kontu

 egin dezayogun;

 obe da beldurtiya

 mundu ontan bizi,

 eta ez arrenkeriz

 ezur denak autzi.