Baratzako arrosa eta sasikoa

Artola, Jose

 Arrosacho eder bat

 baratza batean,

 oso orriz betea

 baizeguen aidean,

 ain zan polita guztiz

 eta egokiya,

 kolore ederduna,

 aiñ churi gorriya,

 zeñak uste baizuben

 bere izatia,

 izango zala endik

 errira joatia,

 galai edo damaren

 soñian jarriya,

 izan zediñ guztiyen

 begiragarriya.

 Sasi tarte batean,

 erdi ageriyan,

 zeguan beste arrosa

 oso miseriyan,

 esanaz:-Neri ez dit

 iñork begiratzen,

 alaz guziz emenchen

 pozez naiz bizitzen.-

 Orla ari dirala,

 bi arrosak, elkar

 ikusi ziran eta

 mintza ere azkar...

 Baratzakoak ziyon

 esan besteari:

 I, ez aiz ni bezela

 polita ageri.

 Zokuan ago erdi

 gordean, itsusi,

 ez dek izango iñoiz

 ik, nik ainbat grazi.-

 Ontan neika koskor bat

 zan ara etorri,

 eta ikusi zuben

 arrosa eder ori,

 zeñak zuben eskuan

 beriala artu,

 bañan andik puntura

 zuben purrakatu;

 bestia berriz bere

 sasiyen tartian

 bizi izan-zan ondo

 igartu artian.

 ..............

 Ez degu esan bear

 izango naiz ondo,

 ez det ur ontatikan

 beiñ ere erango;

 zergatik uste arren

 gauz onak espero,

 gerta liteke oker

 irtetzia gero.