Arratoia. (Ipuia)
Artola, Pepe
Kucha baten azpiyan
chulo chiki bat zan,
arratoi langille bat
sartu zan azkar an;
esanaz: -leku aushe
naiz chikiya izan,
laister aundituko det
lenguaren gisan.
Nola laister umiak
egingo ditutan,
¿chiki gaishoak nola
utziko ditut-an?
Ez, kabituko gera
toki berri ontan
lekua egingo det
laister urraketan.
Esan bezela, bertan
asi zan urratzen,
gerora bear zuben
lekua aunditzen;
ainbeste ziyon bada
lurrari kendutzen
zenaz kucha asi zan
pishka bat mugitzen.
Ontan an sortu dira
amar embat ume,
batzubek arrak eta
beste zenbait eme;
kucha mugitu dute
nozki uste gabe,
erori da ta bertan
denak ill-dirade.
.................
Arratoiaren gisa
joatian lanera,
begiratu dezagun
inguru danera;
ez dediyen gertatu
gurekin au bera,
uste gabian zerbait
erori gañera.
|