Kalbario mendira

Arrinda, Anes

 -I-

 «Pilatok agindu du

 Lapurren artean,

 Iltzez gogor josteko

 Jesus gurutzean».

 ***

 Kristorenak egin du.

 Gizonak Jainkoa menperatuta

 Eriotzara darama.

 -«Kristo, alde guretik

 zure bearrik

 ez degu!

 Zesar degu errege!

 Urrea ta Gorrotoa

 gure lege

 Eraman guretik!

 Kendu aurretik!

 Kendu! Kendu!

 Areago oraindik:

 Kendu eta ill!

 Bere ordez

 Barrabas nai degu!».

 -«Ez det gizon onetan

 errurik ikusten.

 Ecce Homo!

 Ara Gizona emen!

 Buruan koroia.

 Bizkar gañean

 purpura gorria.

 Malko-odolez

 beterik begiak:

 arpegian

 errukia.

 Zuena da ta

 eraman iltzera!».

 -«Gurutzera!

 Gurutzera!

 Kendu! Kendu!

 Bere bearrik

 ez degu!

 Betor bere Odola

 gure buru gañera!».

 ***

 Ura Pilato-ren esku artetik jario;

 Orrua ta marmarra erriak dario.

 Orruaren egoetan, ur tanta argiritsuak

 lau ego-aldeetara, zillar euri, dazaio.

 Eskuak garbitzea alperrik da, Ponzio!

 -IX-

 «Ainbeste neke-miñez

 Aul egiñik Jauna,

 Irugarren aldian

 emen jo du lurra».

 ***

 Irugarrenez, pekatu:

 gau illuneko

 nere irugarrena!

 Galdu det itxaropena!

 Nere gorputzeko

 aragiak nau aspiratu

 ta zapaldu!

 Aspertu naiz!

 Nekatu!

 Gauden auspez

 lurrean

 gurutzpean!

 Errexago bai da

 gurutz-gañean

 baño.

 Argia galduta,

 gau illunean

 nago.

 Gaitz-erdi

 oraindik

 Eriotza urrun

 badago.

 Zatozkit,

 Jauna,

 nazazu jeiki

 Eriotza baño

 lenago!

 -X-

 «Ludiaren aurrean

 Jantzia kendurik,

 Or dago Jesus ona

 Oso lotzaturik».

 Arri gañean

 jota

 gari-alea

 narru-gorri.

 Mendi tontorrean

 zutik,

 soñekoak lurrean,

 Jesus maitea

 argi-utzik.

 Jantziak/kenduta

 oraindik

 zurekin dituzu

 odol-arrastro,

 zauriak...

 Ez dezu

 beste jantzirik.

 -«Zeiñ parregarrizkoa

 zuen Yainkoa!

 Odol, zikiñez josirik

 ote da eroa?».

 ***

 Jauna, izkutuan da

 Gizona argiratu.

 Yainkoa ikusi ez ta

 aragia azaldu.

 Orra Giza-semea,

 malko-negarrez betea!

 Lotzak zapaldua,

 zauriz urratua,

 anaia gurea!

 Iñoren mendean

 estututa

 dabillen gizonari

 izan, Jauna,

 erruki!

 -XI-

 «Gurultziltzatu dute

 Zañak urraturik,

 Ezurrak askatuaz

 Beren iltzetatik».

 ***

 Jesus lur gañean

 dan bezin luzea.

 Bere neurria

 gurutzea.

 -«Emendik ona!»

 dio soldaduak.

 Neurria zurea,

 neurri motza:

 gizonezkoena...

 Jaungoiko neurrigabea

 giza-neurriz neurtu...!?

 Bastarrik gabea

 gurutzari lotu...!?

 Maitetasunak

 ez lezakenik,

 ez da oraindik

 sortu!

 Zaude neurturik:

 esia zure inguruan

 iltze gogorra,

 burnizkoa.

 Goi-gañetik,

 buru koroian,

 arantza mingorra,

 larrezkoa.

 Etzanda zaude:

 oia aukeratu dezu

 estayetakoa;

 or alkartzen dezu

 Yainkoakin

 Gizonezkoa.

 Errege zera

 betirakoa:

 zure eserlekua

 egurrezkoa.

 Josi dizute eskua

 eskubikoa,

 zeru lurrak

 egitekoa.

 Ankak ere bai

 zorionekoak,

 erriz-erri

 Berri-Ona

 zabaltzekoak.

 Zaude iltzez josirik;

 ez dezu eskapatzerik!

 -«Ez det iges egingo.

 Jainkoa

 josiko duten iltzerik

 ez dago,

 Maitasuna besterik».

 -«Nun billa nezake

 Yainkorik

 Zu bezelakorik?».