Umilltasuna eta arrokeria

Arrese ta Beitia, Felipe

 Lenengoa da andia,

 Bigarrengoa chikia,

 Alkarren desberdiñak,

 Bata birtute zuzenak

 Bestea griña okerrak

 Diralako egiñak.

 Arek nai dau beera jatsi,

 Izan emen berez andi,

 Onek nai dan bestera,

 Orresegatik mundua

 Ta bere bizi modua

 Dakustaz goyaz beera.

 Agaitik neban ikusi,

 Edo buruz irakurri,

 Oraingo kontuan,

 Egiaz ez da jazua

 Benetan ez gertatua,

 Baña da irudia.

 Nun dan garbiro ikusten,

 Nun biziro azalduten,

 Zeñ dan on, zeñ okerra,

 Zeñ ipuiñ izanagaitik,

 Beeba neurtuz orregaitik, 

 Nua eskribitzera.

 Erregetzan nai ebela,

 Deitu eben beiñ batora,

 Lorak igazko udan,

 Klabel bat chito dontsua

 Ta birtutez apaindua

 Ikusi ebenean.

 Zerren Errege antzera

 Jayokeratik soñera,

 Eukan granaz josia,

 Gañera buruan oso

 Inotzezkoa donoso

 Koroe bat argia.

 Lorarik onenak eutsen

 Itzal andi bat artuten,

 Sartaisoak agurtu,

 Bedarrik usaintsuenak

 Eztitsu ta bikaiñenak

 Gura eben serbidu.

 Alan ikusi zanean,

 Nagusi danon gañean,

 Artu eban ustea,

 Lorarik egokiena

 Birtutez apainduena

 Andratzat artuten.

 Zabaldu zan dierrira,

 Bercalase guztira,

 Zertan Errege jakiñ,

 Lora askok zelan jakiñ,

 Arrotuten buruakiñ

 Laster abian ziran.

 Zeñ baño zeñ ederrago

 Eutsen guztiak erago,

 Ziztrinchoenak bere

 Buruak jaso

 Zarden zuzen eregirik

 Jarri ziran dotore.

 Erregiña izatera

 Nai zan moduren batera,

 Dotoreturik igo,

 ¡O lora buru ariñak

 Orrelako alegiñak

 Uts deutsue urtengo!

 Errege bere kortiaz

 Bajoain erabilliaz

 Bazterrak erresuman,

 Nun illunkera batean

 Gorderik lora artean

 Loracho bat dakusan.

 Zeñek eutsan biotzean

 Malluka baten antzean,

 Egiñ alako malla,

 Baita itandoten dotsa

 Ezin eroanik poza

 "¿Lorachoa nor zara?"

 .....................

 .....................

 ¿Zertan zagoz añ isillik?

 ¿Zertan egin baga itzik?

 ¿Zertan zara estutu?

 ¿Zertan zuk bildurtu baga?

 ¿Zertan dakizun erara?

 ¿Zertako ez mintzatu?

 Lorachoa izuturik

 Aurkitzen zan mututurik,

 Asmau eziñik itza,

 Alako batean nekez

 Erdiak esan eziñez

 Onelanche dirautsa,

 ...................

 ...................

 «Ni naz bai bioletea,

 Loracho bat umilidea

 Ene Jaun itzaitsua,

 Nago emen ezkutuan,

 Garbi ta umill munduan,

 Gorde nairik burua.

 -"Sinisten dot zareala-

 Birtutetsua zu bada,

 Bioleta umilla,

 Orregaitik Erregiña,

 Nai zaitut jarri egiña

 Zatorkit jauregira.

 Puskacho bat au entzunik

 Geratu zan nasaiturik,

 Alanbere begiak,

 Lurreruntza biurturik

 Erdi ichi ta baturik,

 Eukazan lotsaz biak.

 Zenbat zan au umillago

 Aurkitzen zan itsuago,

 Beragaz Erregea,

 Orra nun daben zabaltzen

 Aise bigun batek lister,

 Nogaz zan ezkontzea.

 Esanaz Errege, ala,

 Umilltasunak ebala,

 Bioletachoagana

 Etsigi ta zoratu.

 Urrengoko egunean,

 Edo biaramonean,

 Katolikoen legean,

 Zala eingo ezkondu,

 Lora arroak zirean,

 Orduanche umilldu.

 Ezagutu eben bada

 Arrokeria zitala,

 Gorrotagarria zala,

 Eta andik lurrera,

 Izango zala obea,

 Aurkitzeko suertea,

 Ezkutuan bizitea,

 Bioleten antzera,

 Ichirik alde batera

 Piesta ta plazea.