Neure adiskide maite Don Juan Franzisko Maria Imaz jaunari bere meza barriko egunean

Arrese ta Beitia, Felipe

 I

 Beko aukeren zaletasunik etzeunkalako,

 Ikusten zaitut Don Juan Franzisko gaur abade,

 Ta beraugatik alabantzetan adiskidea

 Zu zeruraiño goratutea gura neuke.

 Baña nik tzelan jaso zaikedaz sorutik goruntz

 Lurrean narras ibilten banaz ni neu bere?

 Ezpadaukat nik Agustin batek eukan egorik

 Zelan izarrak baño gorago igo neike?

 Eta ¿non ditut abade baten anditasunak

 Goratuteko bear dan añan itz zakonak?

 Non esakunak, non bardinkuntzak, irudi eta

 Orretarako bear neukezan dote onak?

 Non ditut bada apaingarriak orniduteko?

 Non pichi eder, non egokiak diran lorak?

 Non emokaiak, non gogamenak eta azkenez

 Jakituria etorri gozo ta ganorak?

 Zure onarren baña zerchobait kantau bagarik

 Ezin nindeke adiskidea gaur geratu,

 Ezin nindeke abiau dodan arlo onetan

 Lotsor bat legez aria eten da mututu;

 Ezin nindeke aldats andiaz aurkitu arren

 Al dodan goren igo bagarik echeratu;

 Iturri onak agortu dedin baño lenago

 Daukan ur dana egin bear dau argiratu.

 Asi zakidaz beraz agotik zerbait urteten

 Asi zakidaz itz-errekea erioten,

 Asi zakidaz egarritua daukazulako

 Artega, estu, edan zagizan icharoten;

 Asi zakidaz zuri begira dagotzun orri

 Bere eztarri eta sabela ezotuten,

 Eskiñitera nire edari biotzeko au

 Don Juan Franzisko zugana gaur naz zuzenduten.

 Zuk bear dozu izarrak baño izan gorago

 Egun onetan askoz gorago goratua,

 Fedeagaz nik ikusi egin zaitudalako

 Zeru gañetik lurreratuten Jaungoikoa;

 Lenengo aldiz nik gaur ikusi zaitudalako

 Egiaztuten orren mirari ain dontsua,

 Biotz guztitik agurtzen zaitut eta agur au

 ¡Ay! gura neuke balichakizu gogokua.

 Lenengo aldiz ikusi zaitut adiskidea

 Golgotan jaso eben Mesias zu jasoten,

 Lenengo aldiz ikusi zaitut nik gaur altaran

 Ze eskubide andia dozun agertuten;

 Lenengo aldiz: "Jauna zuekaz izan bedi" gaur

 Meza entzulai begiraturik dei egiten,

 Ta eurak leial: "zure espirituz izan bekigu"

 Berealase zelan eutsuen erantzuten.

 Lenengo aldiz ikusi zaitut chimista gori

 Era justuri burrundarien Egillea,

 Zuk eskuetan zelan gaur euki dozun berbera

 Bazan legeche bildots otzan ta umilldea;

 Zeñen suaren ondoan utsa izanagaitik

 Odei chimista jaurtilarien aserrea,

 Bigun bigunik ak zirundian gura ebala

 Aukera, atsegin dan danak zuri emotea.

 Lenengo aldiz emon deuskuzu bendeziñoa

 Jaungoiko andi itzaltsuaren izenean,

 Irudituaz ostarku eder zuk ziñeala

 Bere su era gure erruen bitartean.

 Lenengo aldiz baita eskiñi bake dontsua

 Zorionakaz lurrean bizi gu gaitean,

 Urte askotan egin daizula beste ainbeste

 Lotatik zoli gois guztietan jagitean.

 Alabau beye itzartutean lora argalak

 Gura badabe Eguzki arro anditsua,

 Alabau beye chorrochioka chori zoroak

 Ase balitza legeche euren Jaungoikua;

 Baña Franzisko gois guztietan zuk adorauko

 Dozu egiñaz gaurko eskintza goratsua,

 Eguzki, lora, chori ta arraiñak gois eta arrats

 Alabau bear leukien Argi Betikua.

 Gois guztietan areik guztiak baño gorago

 Jasoko dozu milla aldiz gora zuk biotza,

 Orgañu soñuz eta intzentso-kez gozoturik

 Erregutuaz baita kantuan inoz-boza;

 Eta Jaunari zelan gogoan sartuko jakon

 Garra legeche doakon zure deien otsa,

 Bigunduko da bere barrua ta ¡o! zelango

 Mesede errekak jatsiko dozuz guganuntza.

 ¿Zer ziran bada anchiñakoen erreariak?

 Lege zarreko tayuak eta antz guztiak?

 ¿Zer ziran bada Abel, Abran ta Melkisederen

 Egunetako eskintza eta opariak?

 ¿Zer ziran areik eitamu chiki batzuk besterik?

 ¿Zertzuk ezpada oraingo mezen irudiak?

 ¡Ay! baña gaurko egiagaz dauz atzean isten

 Keriza areik abade Kristok ipiñiak.

 Aingeruena baño gorago orresegaitik

 Franzisko dago jarichi dozun duintasuna,

 Abel, Abran ta Melkisederi echaken emon

 Zuri Eleisan zeugandu jatzun altasuna;

 Ze atsegiña aldaikeozun emon Jaunari

 Eta Zerutar danai zelako poztasuna,

 Baita garretan beko lezetan dagozan askoi

 Askamena ta goiko betiko ondasuna.

 Ze ederra dan Errelijiño Katolikua

 Ze pozgarria andik datorkun sinistea,

 Ze gozoa dan erbeste baltz au irago eta

 Gero dogula bizitza argia jakitea;

 Ze atsegina Eleizan beti abadeari

 Berbategitik egi andi au entzutea,

 Eztala lur au gure erritzat egiña izan

 Eta billatu daigula goikoa bestea.

 Ze zoli berak jayoagaz bat ipinten gaitu

 Ara joango garean bide zuzenean,

 Ze ardurea jasoten gaitu inoz lurrera

 Oiñkaden baten laban eginda jausitean;

 Ta ze jorestu aldats garratz au irago eta

 Beste mundura aldatu bear dogunean,

 Pasea bere abade jaunak emoten deusku

 Zeruan zuzen sartuak izan gu gaitean.

 Oi abadea, bai, abadea bagenki nor dan

 Ze mallatara eukiko geunken goratua,

 Beraganako ¿zer zan Zesar bat, zer Alejandro

 Napoleon zer ya lurreko jaungoikua?;

 Danak guztiak etziran gauza, ez, biztuteko

 Soldau bat iñoz euren aldera illdakua,

 Baña abadeak daikela ekarri lengo senera

 Arima illa ¿ez da sinisgei fedekua?.

 Areik irurak gerren bitartez baño bakeaz

 geyago da ta, baita izango abadea,

 Zergaitik onek arma bagarik daben sartuko

 Larra batera azkenerako gizartea;

 Abadeentzat Jesukristoren Lauburuagaz

 Dago gorderik garaitz andi au jaristea,

 Danok Artzain bakar bakarrik buru dogula

 Eta beraren azpian danok bizitea.

 Abadetzako ziñealako zu bere jayo

 Zara Jesusen mastietako langillea,

 Dirudizula Don Juan Franzisko gazte zardena

 Zipreza deitu egiten jakon arbolea;

 Ta ez lloroe bekorra legez beti sorua

 Gogoan daukan arbola triste lur zalea,

 Lur zale baldin izan bazina Obispo Jaunak

 Ez eutsun eingo buruan dozun señalea.

 II

 Baña oraindik beste gloria andi bat bere

 Kantau bagarik eneuke gura isiltzea,

 Asieratik agertu deutsut neure gogoa

 Zu Zeruraiño zala eregi egitea;

 Eta asmo au agertu baldin egin badeutsut

 Baita nai neure egiaztu ta betetea,

 Zuzen dagotzun ta doiñ zarean alabantzeaz

 Ez da larregi zor deutsudana emotea.

 Zuk badakizu ontzigilleak dabela lurraz

 Berak ze ontzi nai daben ase atonduten,

 Baña Jaunaren eskuak moldau zu zaituzala

 Basu autu ta berarizko bat dot ikusten;

 Zugan uts utsik santidadeko zumo gozoa

 Lur usaiñaren naste bagarik gorde daiten,

 Oker esan dot, Santutasuna Berbera danak

 Gura dau bere kopoe eder izan zaiten.

 Duda bagarik kopoia zara Don Juan Franzisko

 Ez lurrezkoa ezpada urre gorrizkoa,

 Nakar, zafir ta diamantezko edergeiakaz

 Ederto baño edertoago edertua;

 Zergaitik bertan gura dabenak eiñ egunero

 Egotaldi ta bere ikuste goisekua

 Ez da lurreko gizon argal bat, ez aingerua

 Ezpada eurak egiñ ebazan Jaun altsua.

 Erregearen echearentzat Jauregia da

 euskaldun izen garbia eta adjutua,

 Zure bularra Erregegiñak bere echetzat

 Egiña bada ¿zeiñ ete dogu duiñekua?;

 Kantauko deutsut mezatan egun santu danetan

 Orche artzera zoazalako Jaungoikua,

 Dala berariz berak egiña berberarentzat

 Beian berori izan dakion jarlekua.

 Udabarria bereak egiñ badau guretzat

 Lora, orri ta bedar usaintsuz apaindua,

 Bearrekoa arima ori da izatea

 Udabarria ichi daikena negutua;

 Bearrekoa jantzi urdin ta begi zabalaz

 Goya badago zuri begira zoratua,

 Goiurdingiñak zugan jarteko bizilekua

 ¡O! Franzisko zu zachakoz zeru lurrekua.

 ¡Agurtzen zaitut esparto eder aukeratua!

 ¡Agurtzen zaitut Jaungoiko baten jarlekua!

 Zu duin ederra etzala izan kantauko deutsut

 Adan ta Ebaren ortu galant ta lotatsua;

 Agurtzen zaitut ¡o! Paradisu askoz obea

 An etzalako bizi izaten Jaungoikua,

 Agurtzen zaitut agur onetan zuri deiturik

 ¡Agur! Zerugin danaren beko zeruchua.

 Emen izanik lurreko zeru, gero izango

 Zachakoz bere adiskide bat goi zeruan,

 Izar eder bat argitasuna baño besterik

 Ez daukazuna arpegi orren inguruan;

 Illuntokiak argituteko jayo bazinan

 Lanpara eder izan ziñaiten gaur munduan,

 Duda bagarik gero izan (sic) zara izar bat

 Zorioneko eta betiko Erreñuan.