Negu-agura zar buru zuria

Arrese ta Beitia, Felipe

 Agura guztiz zantar, erkin, zital bat,

 Negua derichona gaur da agintari;

 Arpegiz baltz, zikin ta izurtsu izan arren

 Nai, ta ez obeditzen deutsagu berari.

 Bizi da basamortu bakartsu illun baten,

 Otzen otzaz agiñak jakoz dantzatuten;

 Malko gogortuakaz labanduten dau lurra,

 Chistu izoztuakaz gañera loituten.

 Eguzkia guztizko gichitan ikusten dau,

 Begiraturik zear toki urriñetik;

 Gaba eguna baño geiago dau ametan,

 Ez dau aldendu gura leku añubetik.

 Bere arnasea da zorrotz, miñ, illgarria,

 Surretako lurrunaz nai nor dau bildurtzen;

 Bizi da dardar leitan, orria aisetan,legez,

 Urak bere putzagaz arri dauz biurtzen.

 Sustruiak dirudie bere zanko zimelak,

 Errama igar batzuk bere beso meiak,

 Arte zaill guztiz zar bat gorputz aiñ sikatuak,

 zati guztial; daukaz ganora' bagiak. .

 Ikusgarri aiñ ezaiñ ta onen ichusiak,

 Ama sortitza daula oso tristetuta;

 Jantzi berdeak deutsaz kiskaldu surik baga,

 Narru gorriz ichi dau leitan alatuta.

 Billos dakusanean burla geiagorako

 Agura arek deutsa eyoten kapea,

 Kolore ederduna; baño berotuteko

 Jaunak ez eban egin alako trastea.

 Zeinbat lodiago dan estalki zuri ori

 Deituien deutsaguna Bizkayan edurra;

 Ainbar beraganako zugatzik mardoenak

 Biotzeraño dauke sarturik bildurra.

 Agura maltziñari oiuko balichako

 Ulle dana ebai ta onuntz botatea,

 Errez gertau leiteke bere pisu andiaz

 Zugatzak beso baga asko geratzea.

 Eta ¿nuñ ete dira udako lora polit,

 Ainbeste fruta mota nun dira sartuak?

 Zorionean dagoz nunbaiten ezkutaurik,

 Kiskalduko zituan bestelan neguak.

 Ez dago jakin baño satorrak bildurturik

 Lur barruan noraño direan sartuten,

 Chindurrichoak aurrez egindako echean

 Pillatutako janaz gaur dira zaillduten.

 Erle burrundari bat orain ez da sometan,

 Ondocho ostendurik dagoz erlautzean;

 Udan batu ebezan lorachoai eskerrak,

 Osterantzean larri biziko zirean:

 Chori buru ariñak laguntza billa dabiltz,

 Baña ez deutse bere jaramonik eiten,

 Dalako Agure au arrizko biotzduna,

 Gaisoak isten ditu lazerian illten.

 Aiñ da gogorra eze pobre guztientzako,

 Oneek ikusten dira gaur asko negarrez,

 Garrasiz ta uluka ill dedilla Negua,

 Eta bizi dedilla Udea deadarrez.