Israelgo mirariak

Arrese ta Beitia, Felipe

 Denporea da ausi jatala

 Lira zolia,

 Soñu artetik guztizko urrin

 Gaur naiz bizi,

 Basamortuan erbesteturik

 Aurkietan naz,

 Egun garratzak ditugulako

 ¡Ai! jadichi.

 Nire musacho biotzekoa

 ¿Ez al dakizu

 Bizi modu au jatala triste,

 Eta samiñ;

 Gura al dozu lira bagarik

 Nagoalako,

 Koldar bat legez kobaren baten

 Gorde nadiñ?

 Adore baga neguko chori

 Mutu bat legez,

 Otzak kikillik, chio bat bere

 Egin baga,

 ¿Gura al dozu erneguren bat

 Nik egitea,

 Adietara emonaz etsi

 Genduala?

 Isilltasun au illteko betor

 Lira barri bat,

 Musa, ekatzuz gogoraziño

 Eregiak,

 Irudi onak, etorki gozo,

 Itz egokiak,

 Kantau daidazan gaur Israelgo

 Mirariak.

 Gaur Israelgo mirariak nik

 Kantau nai ditut,

 Jazoak legez jazotekoak

 Iragarri,

 Gure Jaungoiko mirarigiñak

 Deutsazalako

 Oraindik asko egingo bere

 Erriari.

 Onen mirariz beiñ ichasoa

 Erdibitu zan,

 Jordan atzeruntz beste beiñ asi

 Igesika,

 Mendiak salto ariak legez

 Egiñ eben ta

 Bildotsak legez mendiskak bere

 Ikotika.

 Onen mirariz mana jasten zan

 Iñotza legez,

 Erri bateri izan ekion

 Bizigeya,

 Beronek nai ta, gizon on baten

 Esan utsera

 Geldi jarri zan, loturik legez,

 Eguzkia.

 Onek nai eta beste beiñ bere

 Ichas-arroa,

 ¿Ez dok gomutan jarri intzala

 Beeraturik,

 Esan orduko ontzi batetik

 Jaun altsu onek,

 Geratu ari isillik eta

 Mututurik?

 Jarraik jarraitu Jaun onek isten

 Badeusk oraindik,

 Barauts ta bitzok odeyez gora

 Boteagaz,

 Baña mukerra, baldiñ ez badok

 Iñoz garaitu,

 ¿Noz urten daikek beronen kontra

 Garaitzagaz?

 Badaroazak emeretzi bat

 Gizaldi iya,

 Adarka, adarka, eten bagarik

 Ontzi orri;

 Baña alan bere ez gayoazak

 Gu oraindiño,

 I gora bera deitutera Jaun

 Altsu oni.

 I gora bera ez gayoazak

 Lorik galtzera,

 Ez ta bildurrik egitera gaur

 Erakutsi,

 Echuogu nai beste bein legez

 Esan dagian,

 Guk daukagula berorregana

 Fede gichi.

 Balea legez baña baletok

 Ur-mendiren bat,

 Ago zabalaz iruntsi nairik

 Sabelera,

 Ontzitik salto egiñ baño len

 Orduan bere,

 Asiko gaituk modu onetan

 Deitutera.

 Salbau gagizuz, mirari barri

 Bategaz Jesus,

 Itzala sartu egiezu gaur

 Aise dongai,

 Esnatu zaite baga-zezenok

 Otzanduteko,

 Dakielako obedietan

 Zure esanai.

 Salbau gagizuz, trumoi chimista

 Oneen erdian,

 Desegiguzu gaiztakeria

 Truyutsua,

 Eguzkiaren begi zorrotzak

 Laster desegiñ

 Daroen legez aurrean dauken

 Odeichua.

 Salbau gagizuz, ikusi dayan

 Ichas-zartadak,

 Direan legez acharen kontra

 Birrinduten,

 Gaiztakeria azartu onek

 Zelan bereak

 Pedroren kontra beti dabela

 Ustel urten.

 Salbau gagizuz, ikusi dayan

 Zure Eleisa,

 Dala mendi bat Olinpo baño

 Goragua,

 Onek azpian artzen dituan

 Legez ekachak,

 Zure mendiak dabela artzen

 Infernua.

 Salbau gagizuz, infernutarrok

 Ikusi dayan,

 Pedro dagola ach bat duiñ gogor

 Sinistean,

 Dakialako beste ainbeste

 Mirari, Jesus,

 Daikezuzala aise, ur, eta

 Leorrean.

 Salbau gagizuz, salbau, bai, Jauna

 Ardi ta bildots,

 Geure Artzaiñaz gagozan danok

 Zuri deyez,

 Eta uretan dabiltzan bale

 Izugarriok,

 Otzan-otzanik gure sareetan

 Jausi bitez.

 Mundu guztira sare onesek

 Bota nai doguz,

 Arraiñ ta abere dan-danok artu

 Dagiezan,

 Arrantzale bat izan dakigun

 Danoen buru,

 Danok kristiñau egindakoan,

 Gure Eleisan.

 Leon amairu-garrena dogu

 Arrantzale au,

 Zergatik berak zuzentzen daben

 Eleisea,

 Leon amairu-garrena Artzaiñ,

 Aita Santu ta

 Leon amairu-garrena baita

 Erregea.

 ¡O! Leon andi miragarrial

 ¡Nok leukekezan

 Zu jasoteko berba duiñ, eta

 Eregiak,

 Mundu guztira dozuzalako

 Zuk, zeuk bakarrik,

 Zeruko ateak zabalduteko

 Giltza biak!

 Zuri begira nago emendik

 Zar itzaltsua,

 Zakustaz gure Arbolearen

 Irudian,

 Ikusten zaitut au mutildurik

 Dakustan legez,

 Modu berean zelan zagozan

 Italian.

 Ikusten dot nik ereñotzezko

 Aroz jantzirik,

 Gaiztakeria eskerga orren

 Egillea;

 Baña, ostarku barri bat laster

 Jayoko jaku,

 Zeiñ izango dan egun obeen

 Señalea.

 Neu naz, neu naz, bai, Jesusek laster

 Esango dau, ta

 Ikusiko da bete berbeak

 Zer al daben,

 Ikusiko da gaiztakeria

 Armaz jantzia,

 Zelai lurrera beti betiko

 Dala jausten.

 Ikusiko da egiaztuten

 Aren berbea,

 Baita betetan arek agindu

 Ebazanak,

 Ikusi geinkez zerutik jausten

 Izarrak baña,

 Ez uts emoten Pedrori

 Esan eutsazanak.

 Ikusiko da irago zala

 Charren tandea,

 Ikusiko da dongak ebela

 Jo azpia,

 Ikusiko da euren sutunpak

 Eziñ ebela

 Zelaitu Leon jazarriten dan

 Jartokia.

 Baña ikusi ezkero preso

 ¡O! Artzaiñ ona!

 ¿Zeiñ ardi ez da zute okerraz

 Saminduko?

 ¿Zeiñ bertsolari Erroman zugaz

 Gertetan danaz

 Ez da asarte santuzko suaz

 Isiotuko?

 Biztzen nozu bai, lira motel au

 Zolituteko,

 Sututen nozu zorroztuteko

 Loma motza,

 Garretan jarten artzeko bere

 Zure aldera

 Ezpata miñ bat zure naya gaur

 Au balitza.

 Odei burruken burrundaretan;

 Ene Erregea,

 Achak badodaz dardar saltoka

 Ikusiten,

 Zure etsayen sutunpen otsak

 Entzun ta ¿ez da

 Gure biotzik saltoz asiko

 Irakiten?

 Neri taupaka beintzat asi jat

 Egon ezinda,

 Gerrara diñost gura dabela

 Urtetea,

 Gerran, bai gerran, gerran zugatik

 Milla bizitza

 Baleukaz bere, gerran nai leukez

 Emotea.

 Parkatu Aita, berbaren baten

 Erratu badot,

 Askatuagaz ainbesteraño

 Barrua nik,

 Esku orregaz indazu arren

 Bendeziñoa,

 Ause artzeko jarten nachatzu

 Auspazturik.