Gure bateztasuna ta asaben fedea

Arrese ta Beitia, Felipe

 ¿Zer zare zuek ach aiñ goitsuak

 Zer zare mendi chit zarrak,

 Zer zare gure errekacho ta

 Zer zare zer ibai-tzarrak?

 ¿Zer zare gure iturrichoak

 Zer zare ichas zabalak?

 ¡Zer zaren zuek ez dakit baña

 Zare euskaldun leyalak!

 Guztiok zare euskaldun beti,

 Euskaldun bere izango,

 Euskaldun dabe zuen izenak

 Mundua mundu iraungo;

 Eta berbetan bazenkie gaur

 ¿Zer zendukee esango?

 «Erdaldun izan baño guztiok

 Ill gura dogu lenago.»

 «Erdaldun izan baño lenago

 »Achok nai dogu zelaitu,

 »Mendi tontorrok beera jausirik

 »Landa eginik geratu;

 »Ibai errekok agortu eta

 »Iturrichuok mututu,

 »Erdaldun izan baño lenago

 »Lur ichasuok biurtu.»

 Orrelakorik ez bedi gerta,

 Oraindik bizi zaiteze,

 Oraindik bada egun obeak

 Guganuntz egingo dabe;

 Orain etsi ta zuek orrelan

 Baldin amaitzen bazare,

 Galduak gara euskaldun danok

 Gelditu baga bapere.

 Ez da ardura sartuagaitik

 Plaga bat zuen lurrian

 Nok ezin leyan oso garaitu

 Zuek zareen artian;

 Fedea illten ezpada chito

 Euskaldunaren biotzian,

 Plaga ori da desagertuko

 Laster lurraren azpian.

 Plaga onek dauz-ipiñi gaizki

 Aberats eta pobriak,

 Plaga onesek geisotu ditu

 Mirabe eta nausiak;

 Plaga beronek gachez bete dauz

 Otseiñ ta agintariak,

 Plaga onek berak azkenez josi

 Izurriz erri guztiak.

 Plaga ori da nire ustean

 Aiñ infernutar dongia,

 Plaga ori da mundu danaren

 Pozoi akabagarria;

 Plaga orre-sek gaur zelan daukan

 Zabal-zabalik saria,

 Sare orretan jausirik dakust

 Neure lur maite maitia.

 ¡O! neure Erri katigatua,

 Bateztasunen sarean,

 Zeure indarrak uts biurturik

 Zelan argaldu zarean;

 Esanik dago: «bateztasuna

 Ereiñik bada errian,

 Erri au laster jausiko dala

 Erbestekoen azpian.»

 Erbestekoen azpian zakust

 Danori makur makurrik,

 Euren sokakaz zeure besoak

 Dozuz errime loturik;

 Noz erdaldunak? ¿noz jantzi deutsu

 Alan zuri buztarririk,

 Euren burdia ibilli zara

 Inoz eroan eziñik?

 Mintza zaiteze agura zarrak,

 Aiton itzal aundikuak,

 ¿Izan ziñeen iñoz semeok

 Garean lako olluak?

 ¿Nor zan azartu zuei austera

 Ol santu euskerazkuak?

 ¿Nor botatera lurrera zelai

 Batzarretako Tenpluak?

 Jagi zaiteze, Asaba illak,

 Biztzera gure fedea,

 Urten zaiteze obietatik

 Sartu dakigun lotsea;

 Onelan bizi baño nayago

 Zenduelako illtea,

 Gorde zenduen Erri santu au

 Garbi euskaldun librea.

 Zuen fedea zaindu balitza

 Gaur bagenduan indarra,

 Etsai guztiai sartzeko izu,

 Bildurra eta ikara;

 Eta lenago botako ziran

 Mendi ta achok lurrera,

 Lotsa gorrian ikusi baño

 Erri libre au onela.

 Neure Erria, gaur dirudie

 Israeltar gisaisuak

 Zure semeak, dabiltzalako

 Asko egabanatuak;

 Bildurrez nago ete gaukazan

 Jaunak madarikatuak,

 Ez orrenbeste; nai dogu izan

 Kristiñau katolikuak.

 Fede onegaz alkar arturik

 Guztiok batzen bagara,

 Bildur bagarik azartuko naz

 Berba egiten onela,

 Betoz orduan, naiz datozala

 Mauruak gure lurrera,

 Baña joango ez direala

 Orriz jantzirik atzera.

 Fedetik dator batasun ona,

 Batasunetik indarra,

 Indarrak barriz beragan dauka

 Etsayentzako itzala;

 Euskal-erria orregaitik zan

 Oso libre ta bakarra,

 Itzalaz beti eukazalako

 Erdaldun danak ikara.

 Arri pisuak egonagaitik

 Lotan legeche errotan,

 Gabi astunak nagi nagi ta

 Geldi geldirik oletan;

 Iturri askok ibai egiñik

 Baldin badeutse bultzetan,

 Chimisten gisan ¿ez dira asten

 Ibillten ariñeketan?

 Batasuna da indarra bada,

 Alperrak dira ipuyak,

 ¡Ai! bagenduke ezaguturik

 Anaya laztan maitiak!

 Bat ez bagara diñot benetan,

 Egin ebela guriak,

 Baita igesi egin ebela

 Guraso zarren legiak.

 Guraso zarren fede zintzoan

 Goazen bai batzandutera,

 Chita gaisoak doazan legez

 Olloaren egapera;

 Goazen aguro, baña dan danak

 Bandera onen itzalera,

 Banan bagabiltz laster datorkuz

 Miruak iruntsitera.