Gure bandera. Kantea Gernikako Arboleari

Arrese ta Beitia, Felipe

 Anboto dakust triste, bai, triste,

 Negarrez Oiz-mendia,

 Euskeldun goyak danak diñoste

 "Illten da zarra guztia".

 Ill zan, ill Lelo, ill Lekobide,

 Ill zan, ill zan Jaun Zuria,

 Ill ziran gure gizon andiak,

 Iya ill Euskal-erria,

 Alan ezpada esan daiala

 Arbola orrek egia.

 Arech maitea, esan egizu

 Euskeraz berba egiñik,

 Iñoz aurkitu ete dan lur au

 Tayu onetan geisorik;

 Autortu zaite zeu bere egon

 Bazara orren sikurik,

 Bazara egon iñoz orrelan

 Ezkurrik emon eziñik,

 Urte asko ukatu eta

 Bazengoz legez zarturik?

 Autortu zaite lotsa bagarik

 Arbola entzutetsua;

 Autortu zaite ¿etzara zu zeu

 Arech danetan santua?

 Esan egizu zeure gloria

 Zelan larri dan gautua;

 ¿Nundik ta nora gaur zu zagozan

 Orrenbestean aztua,

 Iñoz ez izan baziñan legez

 Arbola Gernikakua?

 Amabi urte tristeak dira,

 Ill jetazala ¡ail pozak,

 Zerren buztartu ein ginduezan

 Seku'a ez ta arrotzak,

 Eta euren nausi gaztelar batek

 Jaurtigi eutsun ayotzak,

 Zanik onen bat ebagi eutsun,

 Besangok ichi aiñ motzak;

 Ordurik ona pozak ez dauka

 Pozik ez, zure biotzak.

 Ordurik ona malkoz zakustaz

 Arech lenago dontsua;

 Zergaitik jausi jatzun chimista

 Sutsu bat donga gaiztua;

 Agaitik dozu burua billos

 Iya orririk bakua;

 Agaitik zagoz lengo aldean

 Aiñ asko aguratua,

 Zure azpia ¿nok kantau daike

 Dala Batzarren lekua?

 Beti ikusi or zinduezan

 Errege danak itzalez,

 Zarealako zu Arbola bat

 Zerutik jatsia legez,

 Zure erramok direalako

 Irabaziak odolez,

 Laketu baga iñoiz loituten

 Dongen siniste zantarrez,

 ¡O! baña miña gaur erdeldunak

 Darabilguez dandarrez!

 Eurok indarrez ebagi eta

 Darabilguez lurrean,

 Darabilguez lotsabagarik

 Sua egiteko ustean;

 Anchiñakoak erdeldunen bat

 Balebe euren aurrean

 Ikusi zure orri bat bere

 Zapaltzen ostikopean,

 Ill edo goitu egingo eben

 Beraaz galtzairu artean.

 Ill edo goitu, jadichi ziran

 Garaipen andi zarrenak,

 Goitu eginda gorde zirean

 Lege aiñ eder eurenak,

 Goitu eginda egin zirean

 Munduan ezagunenak;

 Agaitik ziran kantetan nun nai

 Gloria euskaldunenak;

 Zugaitik illda eukezelako

 Libertaderik onenak.

 Etzinduezan, Arech maitea,

 Euriak utsik or azi,

 Etzinduezan inontz bigunak

 Perlakaz bakarrik jantzi,

 Espada milla gerretan gogor

 Asabak einda esetsi,

 Euren odola suster danetan

 Egin zenduan iruntsi,

 Ais erreak zu igartzerik

 Iñoz ez eyen jadichi.

 Sarritan izan ziran benetan

 Uda odeitsu tristiak,

 Sarri, bai, sarri Afrika aldeko

 Trumoi ots bildurgarriak;

 Zugana eldu ezin zirean

 Biña euren oñaztarriak,

 Bai berderik, beti ezorik,

 Gorde zenduzan orriak,

 Euren azpian bizi zeitezan

 Otso bi izugarriak.

 Eurokaz batzen iñoz or ziran

 Bai, Legoiaren umiak,

 Eurok arekaz zireanean

 Lagun ta adiskidiak,

 Baña betozen onuntza beste

 Pistia odol zaliak,

 Ezarriaz bat Bizkayak bere

 Chakur aiñ bildurgarriak,

 Ikaraz laster egiten eben

 Us, Maomaren semiak.