Gure Aita Santu XIII.en Leoni, Erroman bagillaren 9.an aurten artu daben sentimentuaren aringarritzat

Arrese ta Beitia, Felipe

 Lorea jayotzen danean

 Sasipe gordean umill,

 Ikusgei gozo bat Zeruak

 Niretzat oi dabe egiñ.

 Ederra bere jat eresten

 Laño bat doiala goyan,

 Eguzki begiak badabe

 Artuten parean beian.

 Chorien kantuak entzuten

 Mendian ditudaz gogoz,

 Aise me bigunak jo eta

 Urrien berbeta gozoz.

 Erreka soñuen zale naz,

 Basauntzak poztuten ditu,

 Belchargai atsegiñ emonta

 Aratai bertara deitu.

 Alargun jarri dan usoak

 Damuzko urruak jota,

 Biotzik zaillenai eragin

 Oi deutsez malkoak bota.

 Eta nik entzuten ditudaz

 ¡Ai! urru tristeak eltzen!

 Biotz au urratu egin da

 Deustenak mindurik isten!

 ¿Norenak ta nondik onaño

 Datorkuz aiñ urru miñak?

 Eskatzen laguntza gugana,

 Eskatzen gaur bertso giñak.

 Lireau artuta banoa,

 Poztzeko gogoaz bera,

 Baña gaur negarrak joteko

 Eldu da bakarrik era.

 Banoa dalako sotilla,

 Usoa dan gisan berez,

 Banoa zerren dan guraso,

 Munduan nausia legez.

 ¡O! Leon Agura santua,

 Kristiñau arimen Aita,

 Banator, banator zugana,

 Arindu gurarik gacha.

 Alargun bar legez zakustaz,

 Inguruz lagunik baga,

 Zorra da niretzat Aitari

 Lagundu daiodan ala.

 Bakit zer nai dozun ¡o Jauna

 Zer dodan zer egiñ bear,

 Malkoak isuri geratu

 Artean begiok igar.

 Erroma zugaitik oi bada

 Errien burutzat jarten,

 Ume zurtz badozu ichiten,

 Ez daki zer doian galtzen.

 Illetak gaur dozuz or Aita,

 Daukazun penea bere,

 Bardiñik bagea dalako,

 ¿Nok ondo azaldu daike?

 Obeto biziko zarean

 Lekucho batera zuaz,

 Erroman atsegin garririk

 Iñondik ez dozu zugaz.

 Erroma gaur ez da zuretzat

 Barrua poztzeko diña,

 Erroma gaur jatzu garratza

 Erroma gaur jatzu miña.

 Erroman oi dozu zizpiru,

 Or egun eta gau negar,

 Erroman ¡ai! arri biziak,

 Zerura oi dabe dedar.

 Erroman errege aulkian

 Bidez zu zinean jarten,

 Burlatzat Erromak Barrabas

 Koroiaz gaur deutsu jazten.

 Ikusi au era egodun-

 Galaiak ¿nun zare gorde?

 Aiseak gartuta garrokaz

 Errekak ein baga erre?

 ¿Nun zare aideko armadak

 Gu jarri bagarik dar dar?

 Chimistak besook lotuta

 Dozue gaur egon bear?

 ¿Nun zara? nun zara Sodoma

 Kiskaldu zenduan Jauna?

 ¿Nun zara gaur egin bagarik

 Orduan zenduan lana?

 Baña ¿nok ¡o Leon andia!

 Daukazun naibage tzarra,

 Kentzeko billatu ¿nok leike

 Pozgei bat jatzuna parra?

 Nik beintzat poz pozik egingo

 Neuke bai, al dodan dana,

 Naiz emon eguna neketan,

 Naiz latza irago gaba.

 Ogirik zein urik, zein ezer,

 Probau ez; zein egin barau,

 Zein galdu ditudan ondasun,

 Zein galdu osasun danau.

 Naiz erre naiela garretan,

 Naiz zurrau, naiz untzez josi

 Naiz bakez, naiz gerraz edo noz,

 Zur-alde gura dot bizi.

 Zugaitik edo noz mundu au

 Prest nago dagidan ichi,

 Iya alan zerutik pozen bat

 Zuretzat albadait jatsi.

 Nai neuke nik gastan nazan au,

 Zugaitik desegin nik nai,

 Nai neuke okerrak onduta,

 Zugandu daitezan gaur bai.

 Edo bai, izate guztia

 Asarre jarriko balitz,

 Itsuok argitu daitezan;

 Gaisuok dongaro dabiltz.

 Bildurtu daitezan betiko

 Kantari guztiak isi:

 Choriak emendik aurrera

 Muturik zaiteze bizi.

 Bildurtu daitezan betiko

 Azkatu bekigu lur au;

 Izarrak gabetan begiok

 Osoro eizuez tapau.

 Bildurtu daitezan betiko

 Eguna biurtu linbo:

 Goisetan Eguzki zolia

 Ez al az esnatu eingo.

 Zezenak, otsoak, legoiak,

 Gaiztoai burrukan ekiñ;

 Faraon gordiñak Israel,

 Ezpadau librau nai egiñ.