Arte nagusiko neurria

Arrese Beitia, Felipe

 Baten gloria gaur

 Ongi kantatzeko

 Nere musaren det

 Utsa sentitzen,

 Onek ezurrezko

 Alabantzarikan

 Ez daki iñori

 Beñ ere ematen;

 Eta bai gloria,

 Onra ta alabantza

 Merezi dutenai

 Zintzo jasotzen,

 Orisen berori,

 Gizon andi bati

 Oraiñ egitera

 Dijoa asten.

 Izanagatikan

 Bertsolari motza,

 Nere laudaki au

 Ez det saltzeko,

 Baizik gure umant

 Jakintsu zan bati

 Zor diogun otsa

 Zabaldutzeko;

 Mundu os-osoan

 Aren izen ona

 Leor ta ichasoz

 Barreatzeko,

 Euskal biotzetan

 Bere oroipena

 Beti beti bizi

 Erazitzeko.

 Asmo andikoa.

 Ernai ta trebea,

 Beti bearrean

 Au zan sayatzen,

 Zeñen lanak azkar

 Moldizkiratuta

 Arranoen gisa

 Zuten egatzen;

 Jose Manterola,

 Argatik guk beziñ

 Asko Amerikan

 Zuten maitatzen,

 Orra or noraño

 Aren entzuteak

 Bere Donosti au

 Zuen onratzen.

 Euskaldun arraza

 Bizi zan tokitik

 Artu oi zituen

 Agurrak naiko,

 Borondate on bat

 Sortutzen zitzayen

 Bere izkribuak

 Letu orduko;

 Argatik zitzaigun

 Izar bat bezela

 Gure Euskal-Erri

 Laztanerako,

 Zeñen onagatik

 Irago oi zituen

 Burua nekatzen

 Gau ta egun asko.

 Bere Probintziko

 Gia egin zuen,

 Moldatu euskaldun

 Kanta-tegia,

 Euskal-Erria-ren

 Izenaz asmatu

 Gure errebista

 Laudagarria,

 Kalderoni jarri

 Euskaldun-oroitza,

 Irabazirikan

 Garaisaria,

 Ama Euskarari

 Drama bat azkenez

 Antolatu oso

 Miragarria.

 Eman zion bada

 Febok jakindea,

 Alde askotara

 Aditutzeko,

 Likon, Temistio,

 Naiz Anakreonte,

 Iñork ez bezela

 Iduritzeko;

 Argatik erakin

 Oraiñ arkitzen da

 Betikotasunez

 Bizi izateko,

 Gizon ospatsuen

 Errañuz josirik

 Pindoko menditik

 Gu argitzeko.

 Orra, or esan da

 Zeñen trebea zau

 Orra, Manterola

 Paregabia,

 Orra, Zerutikan

 Artu zituena

 Asko grazia ta

 Anitz doaya;

 Orra guretzako,

 Orra, or maisua

 Orra, euskaldunok

 Ispillu gaya,

 Beroni jarraitzen

 Arren izan bedi

 Gure alegin ta

 Danoen naga.

 Ontziak igaro

 Arrun uretatik.

 Ez dute oñotsik

 Uzten bidean,

 Baña bai, zuk Pepo,

 Utzi zenituen

 Bizitz onetako

 Ichas gañean;

 Jarrai dizayegun

 Zintzo zuzenkiro,

 Zure arrastoai

 Leyaltadean,

 Bizitu gaitezen

 Oitura zarrakin

 Zoriontasunez

 Euskal-lurrean.

 Koroi bat argatik

 Ejo nai nizuke,

 Zure buru ori

 Apaindutzeko

 Lorerik ederren,

 Ostorik onenak,

 Batzuk ta besteak

 Nabill biltzeko;

 Ustai bat eginda,

 Palma bat gañera

 Dagokizun gisa

 Eskañitzeko,

 Baña bear diña

 Enaiz gisajo au

 Orrelako lan bat

 Antolatzeko.

 Azkenez fest' onen

 Ziñan gidarik,

 Beronek zor dizu

 Oraiñ gloria,

 Marmol zabalean

 Urrezko letrakin

 Zure izena or

 Dauka jarria;

 Zere oroipena

 Nola izango dan

 Gaur, geroz ta beti

 Ezillgarria,

 ¡Goratu nai zaitut!

 Festa lagunokin

 Uri onetako

 Seme argia.

 ¡Goratu dezagun!

 Anaya maiteak,

 ¡Goratu dezagun!

 Odeyez gora,

 Zeren beragatik

 Leku urrunetan

 Gaur duten onratzen

 Gure Euskara;

 Eta beragatik

 Esan dan bezela

 Euskarazko fest' au

 Sortua bada,

 ¡Gloria berari!

 ¡Koroitu dezagun!

 Gure zuzentzalle

 Zan Manterola.

 ¡Koroitu dezagun!

 Arrosa chit gorriz

 Sugarraz zebana

 Maite Erria,

 ¡Koroitu dezagun!

 Lirio chit zuriz

 Zalako euskaldun

 ¡Uts ta garbia!

 ¡Koroitu dezagun!

 Bioletaz ere,

 Zeren jakintsu ta

 Zan umildia,

 ¡Koroitu dezagun!

 Oraiñ Aritz ostoz

 Ill arte zalako

 Fuero-zalia.