Ama eta aurra

X.

 Nere izar ederra;

 nere begi urdiñ,

 ¿zenbat llo llo dezu gaur

 artsaldian egiñ?

 ¡zer pozgiroz esnatu

 zeraden! ¡laztana!

 atoz siaskachotik

 amachorengana.

 Ia kika politak

 non diran, ikusi!

 ¿ez aldizkiratzu nai

 kikak erakutsi?

 Ara saltoka toto

 enfadagarria,

 miliskatu nai dizu

 Noblek arpegia.

 Kendu ari ortikan:

 au zakur petrala,

 ¿ez dek ikusten aurra

 izutzen dekala?

 Chacha, ekarri zazu

 aurraren ninia;

 ¿ez dezu aitzen eske

 dagola umia?

 ¿Mañak? ¿nork egiñ ditu?

 ¡onek! ¡u, u, chacha!

 bota maite chistuba

 emateko sasa.

 Kokollo artuko da

 ta mama gosua,

 ¿nor jarri du negarrez

 gure aur gaisua...?

 Begira zer pichia

 detan zuretzako,

 maja, maja, jantzita

 apapa joateko;

 begira zer zintacho 

 churi ta gorriak,

 eta nik ekarriko

 papata berriak.

 Denak jantziko ditu

 nere zoramenak,

 zergatikan beriak

 dira naka denak.

 Chachak emango dio

 patela ta papa,

 eta eramango du

 gañera apapa.

 Eta egingo dio

 aurrak-amachori,

 eskucho politakiñ

 adi, adi, adi.