Requiem

Aresti, Gabriel

 Nire arima hegalariak

 gozatu baitu zerua,

 LURPEAN DATZA EHORTZIRIKAN

 NIRE GORPUTZ USTELDUA.

 Orain eztago nire barnean

 lehen neunkan hamorrua,

 huts-hutsik nago nola bainintzen

 ijitoen gatilua,

 ta karutean diamanteak

 saltzen diren merkatua:

 LURPEAN DATZA EHORTZIRIKAN

 NIRE GORPUTZ USTELDUA.

 Nire hilobi gainean hasi

 dela kimatzen kardua,

 bere sustarrak dit kilikatu

 nire belaun zurrundua:

 Nigana heldu baitzait hozenki

 ez-mugitzeko ordua,

 LURPEAN DATZA EHORTZIRIKAN

 NIRE GORPUTZ USTELDUA.

 Orain eztago nire gorputza

 inolare biluztua;

 nire tunika baita oraintxe

 maite ninduen mundua,

 nire arima ezin legoke

 ezergatik lotsatua,

 LURPEAN DATZA EHORTZIRIKAN

 NIRE GORPUTZ USTELDUA.