Ditxaren bitartez

Aresti, Gabriel

 Besarkada eder batez

 orain juntatu gara;

 horregatikan nintzen

 igan zeruetara.

 Gertatu nahi dut

 egiazko aldara;

 badaukagu nun para.

 Ezkontza berri bat

 dezakegun prepara.

 Haizeak berak dauka

 barrenean ikara,

 etortzekoa delako

 orain gure elizara.

 Mundutarrek adoratu

 bagaituzte ere, nola

 suntsituko da gure

 maitasunaren zola?

 Oneriztea da

 guretzako kaiola,

 eta burnizko bola;

 bihotz berriotan

 dirakien odola,

 eta paradisuan

 sustraitu den arbola.

 Gainerakoak eztigu

 ezergatik ajola.

 Ahatzi dugu guztia

 lurrean genkiena:

 Ni ta zu hitzak, eta

 gurea ta zuena;

 larruko laketa

 ta amaren ditiena:

 Maria Matxalena,

 Maria Birjina;

 azpikoa, gorena.

 Orain bat gara biok:

 Adarra ta txortena.

 Arraza berri bateko

 animali lehena.