Bizkaitarra

Aresti, Gabriel

 Iretargi barriak eztauko argirik

 Ez gauberdiko eguski otzak berorik.

 Ezta egongo Bizkai maitia iños penadu bagarik,

 Alan diragutsue Gabriel Arestik,

 Komeni diran berso barriak orain kantatzera nua,

 Neugaz etorri bedi batera gure Aita Eternua,

 Iñor badago laguntzalia orixe da Jangoikua,

 Orregaitikan nire kantua lenengo Arengana dua

 Laguntasuna emon degidan, bestela nago galdua.

 Gero, egon bedi niri begira bizi garean mundua,

 Gizarte gizagajua

 Gure Euskalerrikua:

 Lengo koplari abillakandik artuko dot ejenplua.

 Erderaz egin gura daguan euskaldunikan munduan

 Egon ezpalitz, gure euskerea etzan galduko ain duan.

 Olango gizon motzak eztauke sarrera-rikan zeruan

 Pena andiak eukiko dabez zoritxarrean orduan,

 Eta Jangoiko poderosuak sartuko dauz infernuan

 Au pasatuko da, justiziarik bardin badago altuan,

 Pentsetan dogun moduan,

 Daukagun adimentuan,

 Osterantzean euskal erriok zetako egin zituan?

 Baiña gure Bilbagun ori ikusten dogu,

 Zelan eztakiana izan dan maisu,

 Egiak jakiteko egiten dan botu,

 Fuerte gedar egiñaz errazoia dogu.

 Ostantzian galdu

 Zorotzat pasadu

 Ori dala modu

 Egiak ukatu

 Ganera jakitunen graduak artu.

 Gusti onegaz gure Bizkaia kondenaturikan dago

 Araba barri lotsagarri bat bost urtian izateko,

 Problema ori ikusiteko gitxitxu gagozalako

 Ta gure beso oneitan indar eskasa daukagulako,

 Akaso eztau alkantzaduko bapere erremedio,

 Eta itsuen itsueria zantarra dala medio,

 Aurrerantzean etxako

 Bentajarik etarako

 Jenio oneri Jangoikoak emon euskana andiro.