Neno orfo con cabalos ao fondo

                                                           Celso Emilio Ferreiro

                                                 euskaratzailea:  J. Iñaki Lasa

 Iragan ziren gaueko zaldiak

 eta goiztiria etorri

 Ama,

 hau malkoen herria da

 Iragan ziren gaueko zaldiak

 galapan.

 Ama,

 hau nigarraren herria da.

 Ipurtargi bakartiaren antzo

 egon nahi nuke

 bideeetan argiz beterik.

 Iragan ziren gaueko zaldiak

 haize beltzaren antzo.

 Ama,

 zaldiek zurtz laga ninduten.

                                 (Longa noite de pedra)

                                     Credo

 Sinisten dut, mundua ugalkorra dela

 eta erreka hidroelektriko batzu daudela,

 baina ama minduen sablea

 gari mordoak direla,

 nihoiz ezinen dut sinetsi.

 Sinisten dut, ilargia gauaren

 sabaian dagoen gauza hura dela,

 baina, rum, rum, iragaten den hegazkina

 goitik burrunbatuz, intsektu dela,

 nihoiz ezinen dut sinetsi.

 Sinisten dut, gizonek zazpi bider bekatu egiten dutela,

 bider zazpi aldiz zazpi egunero,

 geometrian sinisten dut,

 horren txikitxoa den atomoan sinisten dut,

 baina erraiak enpaguz dardarka sentitu gabe

 egunkariak lasai irakurtzeko gai

 dagoela izakirik

 nihoiz ezinen dut sinetsi.

 Gaia aldatu eta zera diot adibidez:

 Elisabeth made in U.S.A. zikloiak

 Caribea erein zuen gorpuz.

 Lehergailu zizatuak, pum eta tiraniak, Littke Rock-en jiponduriko beltza,

 Arkansas,

 gizonaren eskubideak gerra hotzean.

 Gaia aldatu eta zera diot esate baterako:

 Ze ondiko handia poeta izatea,

 deusik kobratu gabe nigar egitearen lanbidea,

 itsaso mugagabean ttu egitearen

 eta basamortuan pankartak landatzearen lanbidea.

 (Lur honetako poeta konformistak

 —eskeletoen azoka testikularrra— gizonak borrokatu, nigar eta irauten

 duen bitartean,

 kantatu brioletari, txibiritari,

 eta zeuon guztienezko arazoen

 larrosa isilzalea hostokatu...

 esan bai orori eta gora eginen zarete).

 Gaia aldatu egiten dut etabar esateko,

 etabar badakizu, ahopeka,

 berba debekatuak izkutatzen dituzten

 pundu batzurekin

 ateratzeagatik borrokatzen dutenekin

 iadanik ateratzen ari zaizkidanekin

 amorru eta kabreozko forzepsaz:

 Badago Dinamarkan debekaturik zerbait

 eta betidanik kirasten du jasangaizki.

 Gero Tedeum handia kantaturen dut

 ikusten nauzuen bezala goldatu ninduen

 zeru ahaltsuari

 eskerrak emateko laudamus baikorra

 harri utzia, gauza zirgitua,

 denbora eta ametsezko kanalea. Gizona, diot.

                                                         (Longa noite de pedra)