Egin ezpahitu nire nahia

Aresti, G.

 Baldin gure egunon iraungiteon

 etsaieri ezpadrauegu egin on,

 arerioekin ezpagaude egon

 kito, ezkarate herioz adinon.

 Barka gaitzak gure zorrez; gure semer

 barka gaitzatek. Eztadila ezer

 gera hobenetik: hau dugu aloger

 oinhazeak gaitik... ernari halaber.

 Zer kausituko dugu lur gibelean?

 Zer aurkituko dugu haren hotzean?

 Zer dateke geldirik ilhunenean?

 eri, hil, ehortz, ustel gaitezenean?

 Neurtzen duan neurriaz haizate neurtu.

 Lotzen duan kateaz haizate lotu.

 Maite duan haurrak ezuke debeiu.

 Hautsirik taketa eztukek makulu.

 Ahantz dezakegu eraman duguna:

 mingots lakar zena orain da biguna:

 indartsutu zalhuin, erbala zurruna.

 Orain badugu gure primutasuna!

 Baotedut orain leheneko minik?

 Galtzedunek eztukete gudakinik.

 Atsedenean nihoiz eztago grinik.

 Arztoek eztute iaten moredinik.

 Eta gure egunen izagitean,

 basatzatik, kiratstatik garenean

 irten ilki; pitz, itzar gaitezenean

 Iainkoaren ulerrezko egotean,

 hartuko dugu betiko sosegua,

 gure izanen da begiratugua,

 eztira izanen ura eta sua.

 Izanen naizate benedikatua!

 Eskatzen gatzaizkio Iaungoikoari

 bitartean lizakigun aintzindari,

 lemakigun iragateko bidari.

 Uda eta negu gara eske hari.

 Goizetik lanean abiatu dena

 baizen eztate kitatuko: lehena

 da lehen hasi dena, eta harena

 izanen da ordaintzerik gehiena.

 Menditiko minzaldia zen bukatu

 -Iesusen hitz oro etziren izkribu-

 berbaokin: «Igurikitzen ausartu

 eztutenak betiko dira dohatsu».

 Eta odoltearen oihal gorriak

 Moskauko karriketan ziren ilkiak.

 «Erhatzu, erhatzu deungeak, gaizkiak:

 bizi bite guti, baina hautetsiak!».

 Anhitz dugu deitu, hautatu gutixe.

 Zertarakotz egin duzu horrenberze?

 Erban itzazu higuindutakoak, leze

 iratutzailetan eztitezen erre.

 Ustel, kirats nadinean, Ugazaba, egik

 Argia eztakidala itzalirik.

 Iaikiko naiza nire katabutatik?

 Barka gaitzak heure Bihotz beragaitik!