Lizardi-ren bidean

Mujika, Luis Mari

 Pinudiaren lo gaitzak

 susmo ilunak afari,

 udazkenaren damuak

 fagoen zehar nagi,

 garoak gorri-giroa...

 (ote dut ongi igarri?),

 haritz larrutuen loak

 orbelen sofrikari,

 eza ta ezintasuna

 bihotzean ostari,

 ezmezean barrunbeak

 kezka izuen lokarri

 (aldapa honen gainbeheraz

 zergatik ni hain adi?),

 Lizardi-ren negutea

 barnean zigorkari,

 adar beltzen azkazalek

 garraisia goiari

 (nolatan zaitut hain hurbil,

 adiskide Lizardi?),

 sagastiaren gorputza

 orbel-lotsetan larri,

 orduen pena mamitzen

 gabiltz Lizardi ta ni,

 udazkenaren gainbeheraz,

 bi poetok txit adi...!