Hariztian

Baez, Josu

 Euri tantanak goizez,

 zuhaizpean apal,

 haur makurra pentsati,

 gerokoa zabal.

 Hariztiko pakea,

 kanpo giro ahal,

 haur makur egizale,

 egoera makal.

 Urte gozoak ditu,

 pentsakor jezarri,

 geroa ilunari

 emateko larri.

 Hosto eta adarrak

 basoak egarri,

 harizti paregabea,

 umeak igarri.

 Begiak lainoturik,

 goruntz orlegia;

 bihotzean sentitu,

 ahal zuen egia?

 Ortzadarra azaltzen,

 hosto arte gia;

 hosto hezetasuna

 gorputza goria.

 Besoak altsatuaz,

 adarrean oskil,

 txori aske zirudin

 lirain eta sotil;

 harizti oso bere,

 ortzadar borobil

 kolorez ezin ase,

 maliziaz kikil.

 Gizaki gosetua

 begiratu haurra,

 malizirik gabeko

 izate apurra,

 harizti babesean

 hain bihotz xamurra,

 gizaki gosetua

 entzun haur agurra.