Borrokaren gurpilean
Mujika, Luis Mari
Borrokaren soina
asfaltuan luzatu da,
ekinaren bizkarra
ingudean makurtu da,
herriak gogoa, desgogoa,
ganora, desganora,
ekintza, desekintza,
gizonaren mamia
meloi ustel gisa zartatu da,
ene herriaren zainak suntsitu
nahi dituzte bidegabeki.
Euskal Herriaren borroka
Eneko Aritzak, Elkano-k,
Santa Krutz-ek, Arana-k,
Zumalakarregi-k,
Orreagan eta Arrasate-n
euskaldunak borrokari,
lau bizarren ikaretan
Abedaņo-k irrintzi,
milaka azkazal batzarrean
bila etsaiaren gerri,
AGIŅA-ko hatsak egonean
ezin, ezin du etsi,
Amaiur-en eta Noain-en
gaztelarra zigorkari,
erdaldunak tranpaz
gure etxearen nagusi,
ardo mozkorren afarian
erneguek setakeri,
bost mendetako lotsa
Nafarroak barnetik,
(nork urperatu ditu itsas-aingurak
arrats morearen antsiz?)
aizkora krudelak dira
asmoetara jaiki,
igitegi gaitzak irauliz
inularraren lepoari,
mailuak gogorrak dira,
euskal kaskoak, ordea,
gogorragoak oraindik,
Orokieta-n eta Bergara-n
txapelak isur gorriz
(aih, odolaren zipriztina
hain ugaria ez balitz!),
Gernika-n ere sugeak
miztoa txit gori,
horra herriaren izterrak,
besoa ta kaskoa
etzanda lurretik,
gizonen hatsa (aih, aih, aih)
sufreaz da nahasi,
polboraren algaran
goputz hautsiak zati,
itsaspeko alga berdoxtak
lotsa handi du senti,
egunabarrak gure etxean
ilunabarrez goizetik,
lepoaren maldan
aizkorak setakeri,
hemen bakea zer den
haur ezezak ez daki...
|