Nora noa, naas-maas
Otsalar
Nora noa, naas-maas ni nere bidetik?
Zalantzaz betetako txara aldetik?
Naiz okerretik joan edo zuzenetik,
nabil irten eziņik gaitzaren unetik;
urrats nekezetik,
bide mukerretik,
bizitz mingotsetik,
buztiņan menpetik;
izanak ez badijoaz gozamenetik.
Mundu ontako maldak zertako salatu?
Nolatan nai zenuke gukin baliatu,
zedorrek utzi ez badu zer nun aukeratu
illuna argi ordez maiz dugu urratu;
bizitzaren tratu
mundua merkatu...
Zu zera juradu?
Guregan pekatu?
Legez, auzi onetan, nori barkatu?
Ez naiz sekulan izan iņun naaslari,
ta ainbat gutxiago gogo aurkezlari.
Zergaitikan, ordea, zoriz merkatari,
buztin autsez egirlak gizon ordezkari?
Nekez gera ari
beti ameslari,
jarraiz argiari
gabiltz bidezkari.
Landu zenun buztiņa orain pekatari?
Bazeralatan geuden utsetik etortzez,
ta zerala etzaude gure oroitzez.
Zure misterio au, agiri da zotzez.
D'eitu aal banizuke aldarrika otsez.
ulermena motzez
lurretikan sortzez.
azaldurik lotsez,
diotsut biotzez:
Buztiņez ein al giņan inguru otzez?
Zureganuntz opariz lotura bigunez
nai ta naiezko zaigu legeen bidez,
adierazi nairik errazoian miņez,
baņa zentzua dugu gure maltzurkidez,
arnasa samiņez,
nortasun likiņez.
T'ala diot ziņez,
etsitu eziņez
Nor da gozatzen duna illaz aienez?
Emen nabil tristuraz, bai egun eta gau.
Bestek ez badamate nik dedan bide au,
beronek zuganuntza urreratzen banau,
naas-maas joanarren aztertuaz barau,
naiz aldats edo lau,
asez edo barau,
iņork bere arau
bestenean ez dau.
Berak nau, ta narama, ala ere gau nau!
Bada edo ez bada, au zurrunbilloa.
Itsuki, jo-mugara... lotuz oraingoa?
Barneko kezka-miņak, dio: Zentzu, Oa!
Nora-ezean berak bultzaka naroa.
Kixkalduz gogoa,
bildurretan, noa.
An dala geroa.
Edo dana loa?
Gorpuzki au arrentzat; to, il-zuloa!
