|
Erri-min
Schiller, Friedrich von
Laņo otzak estalitako
Ibar honen zolatik
Irtetzeko ba nu bide,
Zer poza neduke nik!
Muņo ederrik han dakust,
Beti gazte eta musker!
Baldin egorik ba neuka,
Egaz joan neinte laster.
Zeru-bake gozo baten
Harmonia ba dantzut,
Aize ariņak dakarren
Baltsamua sendi dut,
Osto illunen artetik
Irriz arre-frutuak...
Han loratzen den lorerik
Ez du ozten Neguak.
Zein den eder ibiltzea
Han, beti eguzkitan,
Aizea zein freskagarri
dela gaillur haietan!
Baiņan ez nau uzten joaten
Artean den ibaiak,
Ur gora ozena gatik
Ditut biotz-ezbaiak.
Ontzi bat dakust zabuka,
Ez, oi! ontzi-maixurik.
-Biotz euki! Utz ezbaiak!
Velak arima bat dik.
Siņets ezak, ausart adi,
Naiz jainkoak ez berma:
Mirazko Errira soilki
Mira batek arama.
|
