Oroitza

Basurko, Juan

 Ala bear da, egun batean

 gaxorik nitzan gelditu,

 eta luzaro oiean negon

 ezin bertatik mugitu,

 samintasunak bere ondotik,

 iñoiz gaur onak ba ditu,

 ala negola Jaun Zerukoaz

 sarritan nitzan oroitu.

 Agurgarri dan apaiz jaun on bat

 maiz asko nuan ondoan,

 ain da goxoa, ausartu nitzan

 esanaz zer nun buruan,

 itz gutxirekin bere laguntza

 apalki eskatu nuan,

 eta jakiña -zer nai zenduke-

 goxoki erantzun zuan.

 Nai nuke jauna argitasuna

 bertso batzuk egiteko,

 eta ziur naiz laguntza ori

 ez didala ukatuko,

 Eliz liburu antziñakoak

 irakurriz ortarako,

 beorrek errex, ta egoki du

 nere nai ori beteko.

 Zintzo saiatuz apaiz jaun ura

 liburu zarrai begira,

 argibideak ekartzen zitun

 oiean nengon tokira,

 pozezko negar malko gozoak

 irten araziz begira,

 ordu artako laguntza aiek

 gaur oroigarriak dira.

 Ala sortu zan, ari eskerrak,

 nere "Jesus'en bizitza"

 gero ondoren izandu nuan

 beste batzuen laguntza,

 "Bordari" eta "Satarka" biok;

 aurrera ziraten bultza,

 alaitasunez bete-besta

 jarririk nere biotza.

 Arantzazu'ko Amakin dauden

 praille apal doatsuak,

 bereganatu zitun, emanaz

 bear ziraden pausoak,

 ain borondate aundikoa dan

 Lekuona jakintsuak,

 itz-aurrea're berak egiñaz

 goratuz nere bertsuak.

 On Manuel da aita -goxo bat,

 aspaldi nuan entzuna,

 jaun Lekuona'k bai agertu re

 bere borondate ona,

 emen nator ba eskertu nairik

 berak egin zuen lana,

 Jaun Zerukoak bedeinka beza

 ain biotz on dun gizona.