Korta

Mistral, Gabriela

 Gauerdia allegatzean,

 Haurrak negar egitean,

 eun bestiak itzartu ziren

 ta korta bizi egin zen.

 Eta urbiltzen ziren danak:

 lepoak eta joranak,

 oihana aizean bezala,

 Haurragana luzatzen.

 Idi batek areistian

 jarri zion aurpegian

 musturra: Bere begiak

 ihintz biguna ziren.

 Ardi baten artileak

 berotuz Hari hesteak,

 ta eskua bi ahuntzamek

 milikatu zioten.

 Faisanak eta oiloak,

 antzarek eta zozoak,

 kortako paret guztiak

 estaldu zizkiguten.

 Faisanak ziren bajatu,

 Haurra gainean pasatu

 zituzten bere buztanak;

 eta antzarek atontzen,

 zizkiotela lastoak,

 hantxe zebiltzan zozoak

 jaio-berriarentzako

 estalki bat izaten.

 Ta Birjina adar-artean,

 hasnasa zuri tartean,

 bere Seme hartu ezinik

 zohan eta zetorren.

 Laguntzan dator Senarra,

 ezpainetan irriparra.

 Oihana aizean bezala

 korta pozgarria zan.