Buru ta biotz

Markiegi, Peli

 -Biotz, atozkit. Bakarrik gaude.

 Ixil geldia inguruan.

 Leio bi oiek itxi barrutik.

 Geldi bedi lurra kanpoan.

 Bion arteko yardun gozo au

 luzatuko al gaurkoan,

 maite-minduen ase-eziñezko

 ixil-autuen giñoan.

 Etxape baten biok bizi ta

 ia ez gera ezagun;

 nolaz duzu? auzoko izanik,

 nolaz alkarren ain urrun?

 Zu bide-zaitut bizi-kutxa nik:

 Yainkoak len-egunean

 lur-gizantz ari eman-bizia

 nabaitu zenun unean,

 bularrak beingoz puztu zenitun,

 ta, aldiz, irauli emakor,

 zabal zenien lagunai ere;

 zuri beraz dizute zor

 bizitz-arnasa. Geroztik emen.

 barnean zaitut nabari

 yarmi ta yarrai ordutikako

 bizitz-banatze lanari.

 -Baiñan, ta nolaz dakizu ni noiz

 nazun Maite'k ukitua,

 ala ba-dudan kezka zitalik,

 ala Poz'ek naun artua?

 -Alperrak yo antz, motel-motelik

 zabilkit orain agian,

 itsas geldian txalupa antzera;

 gero lauoinka bizian,

 basa-beor lez, punba ta punba

 bular guzia astinduaz.

 Nora bidean? Nori yarraituz?

 Zeren billa alako suaz?

 -Nere gogaien aldatze-berri

 norgandik duzu yakiña?

 Erakus, arren, bion arteko

 zubi ezkutu sorgiña.

 -Aize zakarrak zurrunbilloan

 paper apurrak bezela,

 jirabira itsu nasi zoroan

 or narabiltzu nai ala.

 Or nonbait duzu amets-iturri,

 negar-osiña ere urbil:

 nere gogaien arauera arin

 oietan oi nuzu murgil.

 Zuregandik dut eragin zoro,

 nerez ez bait-naiz aldakor;

 pake-giroa besotik, ba-dut

 zuzen-ibil-bidetxior.

 Oztopo bage nenbilke ortik

 ez bazinduket barnean

 irritsametsak margoz yantziaz

 bide-okertze lanean.

 Biok eskuak alkarri lotuz,

 gaiten gaurgeroz lagun min;

 bide-burua eldu-orduan

 dukegu ortaz atsegin:

 zuk ni argitzat izan nazazu

 itsu zaranez ta ero;

 ta, aldiz, altzoa nik otza izaki,

 zu zaitzat nik indar, bero.