Nevadatik

Nevadako Artzaina

 1

 Hemeretzi ehun-ta berrogoi-ta zortzian,

 Sor lekhua utzi dut adin ederrian.

 Orain hemen naiz bizi Nevada-mendian,

 Gogoa ilhun eta penak bihotzian,

 Desertuetan artzain bakhartasunian.

 2

 Bakhartasuna eta sor lekhutik urrun;

 Pena haundiagorik ba othe da iñun?

 Nehor ikusi gabe zazpi zortzi egun.

 Etcherik ere bixtan ezpaita ezagun.

 Gau-egun oroz nago arthaldea lagun.

 3

 Hamar manamendutan hau hirugarrena:

 Jaunaren zerbitzuko igande eguna;

 Mezaren entzutea manatzen daukuna:

 Artzain batek mendian ezin dezakena,

 Horrek emaiten deraut bihotzian pena.

 4

 Iruzkia distirant agertzen zerutik,

 Bainan hak ere ez du berotzen hambatik.

 Haizea xixtuz doa hotz eta azkarrik:

 Oihalez dut etchola: nekez dago xutik:

 Noiztenka airatzen daut guzia errotik.

 5

 Desertu hok ez dira nola nahikuak,

 Eskualdunentzat dira espres beiratuak;

 Ez dira yostatzeko hemengo lekhuak.

 Aise ordaintzentugu urtheko gastuak,

 Deusik ere ez dauku khentzen ostatuak.

 6

 Lagunak banituen jiteko bidian,

 Orai barreatuak eremu haundian:

 Heien berririk ez dut yuan den espaldian.

 Berantetsia nago hemen errabian,

 Kantuz ukhanen ditut bek ere agian!

 7

 Gure nahiz baigira gu hemen gerthatu,

 Lan eginaz ez zauku ez behar dolutu,

 Ni segurik ez naute nehork enganatu,

 Neure ideyak ditut holaxe komplitu,

 Orai hartu saillari beharko segitu.

 8

 Goraintzi urrunetik herritarrendako,

 Horgo orhoitzapenak ez tut ahantziko.

 Zombait urtheño ditut hemen phasatuko,

 Hitzemaiten dauziet huntaz segur nago:

 Ni segurik ez naiz ez hemen zahartuko.