Irurogei ta amasei urtez

Arrese, Emeterio

 Arpegi zital antzo,

 igar, me, zurbilla,

 ezur eta azal utsez

 dirudi egiña.

 Garai bateko nere

 musu biribilla

 nork egitetsi orain?..

 Antzalda sorgiña!,

 kokotza nabari zait

 sudurraren billa.

 Egi orrek argiro

 beste au ondoren:

 nere bizitz-ibaya

 itxasora laister.

 Kezka txarrik ez baña;

 noizik-bein pozaren

 arrai pintarratu bat

 yauzika baitager.

 Ardo-thanthaz giro-ta

 bizkortze ain eder.

 Neurtitz-metagan txindor

 -ene ames-txori-

 papar arro abesten

 ari zait biziki;

 oraindik ezpaitiot

 bertso-metagari

 biltze-lan ondoreko

 potorik ipiñi.

 Gogotxindor luzaro

 yardun-zale izaki.

 Agertuko balitzait

 egazti beltzen bat,

 nik uxatuko nuke

 Purrundarazi, ¡txak!

 Jai det, jai aundiya gaur,

 atsegin erabat;

 urte asko izanarren

 illunik ez beintzat.

 Nere poza gaur oyuz

 erakutsi bezat.