Zaldibar'ko miraria

Mitxelena, Salbatore

 Bizkayan dezu Zaldibar.

 Zaldibar,

 beti negar goiz ta iñular!

 Zaldibarren neskatoa,

 gajoa,

 zazpi urtez gaitzak joa;

 gaxoa,

 deabruak erasoa.

 Birau ta lerdea aboan,

 amorru-sua kolkoan;

 beti deabruen mende...

 Ta alaxe

 zazpi urte luze-luze...

 Ta, ai ene!

 sendatzerikan ez uste...

 Arantzazuko mendira.

 begira,

 itxaropenak dizdira...

 -«Andra-Marik sendaturen!».

 Ta ain zuzen,

 aita-amak agindu zuten

 bi meza

 ta Arantzazura promesa.

 -«Ez geranak geralako,

 »Zu zerana zeralako,

 »ANDRA-MARI! senda zazu;

 »ta, prestu,

 »irurok jungo gaituzu

 »erromes

 »Arantzazurako bidez».

 ***

 ANDRA-MARI'ren izena

 ai ene!

 deabruentzat txarrena,

 Entzun duten ordukoxe

 ai ene!

 motrolloan danak aide...

 Ta bertan

 neskatoa sendatu zan

 ta iritxi zun poz betea

 osasuna ta pakea.

 ...Zaldibar,

 beti parrez goiz ta iñular!