Ama alargunak
Mitxelena, Salbatore
Oraindaņoko iņularretan
maite nuen itxasoa,
arraiz beteta azaldutzean
txalupak mugan lepoa.
Arrantzalea nuen senarra,
-arrantzalea gajoa!-
itxas gaizto orrek atzo irentsi...
Gaur diodan gorrotoa!
Alabatxoa, mendi-gaņetik,
aitatxo noiz etorriko,
itxasoari begira dago
eguna argitu duneko.
Nik nolaz esan itoa dala,
galdu degula betiko?
Ta alabatxoa zai ta, zai dago
aitatxo noiz ikusiko...
Bedeinkatzen det, Jaungoiko ona,
bedeinkatzen zure eskua,
Bakar-bakarrik eskatzen dizut
senarrarekin zerua,
egunen batez bildu gaitezen
beko famili osoa.
Ongi zaude, bai, noiz ikusiko
aita-zai, alabatxoa!
