Udabarritar gogoz
Muniategi-tar Sabin
Negu otz gordin gogorrik aurten ez dogu izan,
ta, Udaberria gogoz, or dago ernemin;
lenengo loraz, (zuri, oriz...) poz-pozik, dilindan,
itxarozko bizitz emoikor bat goitu dedin.
Zugaitz billutsak beren soņeko argaletan,
orri barriak noiz ler, biziratuko dagoz
barriro be dantzatzeko aizearen egoetan,
zomorro zarataz ta, txori abesti gozoz...
Elorriak lenen, gero, sagar ta madari
ta, abar..., dan-danak loraz apainduko dira,
ateak osoro zabalduz maitasunari,
gizarte laztankor, obeago bati begira.
Barritze barri baten gardendura bizikor
ta, ale betez buruturiko maitasuna...
gogai sendozko elburu emoitsu, argikor,
ta, eder batera garuazan eldutasuna.
Izadian lez lora bediz, gogo-biotzetan
gizatasunezko emoi, ogidun galburu
beteak, gizartean burutzeko benetan
ALKAR MAIRATUKO GAITUN OGI BEDEINKATU!!
