Orfeu-ren semeak
F. Mistral
euskaratzailea: Igotz
I
Kimuakgara Grezi illezkorreko, oi Orfeu, giza jainkoti, zure semeak! Bai,
zure semeak gara, oi Probentza guren!, eta Marsella, gure uriburu izurdeak
itxasoan jolaska dakusana.
Abes daigun geure asaben aintza kondaira barru euren oiñatza itxi
ebena eta beti, gutunak lekuko, aske izan zirana itxasoa ta ipar-aizea
lez.
II
Egunajagi ta sartzen dan bazterreraiño, zabaldiz zabaldiz daroazuz gure
gizonak; baiña munduko errialderik jorienak, euren oparotasun aunditan,
ez dabe egundo aantz-azten tanbolin-soiñua.
Abes daigun geure asaben aintza kondaira barru euren oiñatza itxi
ebena eta beti, gutunak lekuko, aske izan zirana itxasoa ta ipar-aize
lez.
III
Marsella,sutsu ta alai, negu ta uda eguzkitan lan dagizuna, erabil aoan
arkesi lorea eta betoskolan itxi bakar-bakarrik Jainko-Amaren dizdiz
aurrean.
Abes daigun geure asaben aintza kondaira barru euren oiñatza itxi
ebena eta beti, gutunak lekuko, aske izan zirana itxasoa ta ipar-aizea
lez.
Marsellako Les Anfants d'Orphée abes-batzarentzat egiña, 1867