Bidean topo

Usarraga-zar

 Uste gabeko gonbita batek

 utzi nindun arritua,

 bazkarirako deia zerion

 elkarte onen kontua.

 Ordezko zerbait jaulki nai nuk

 bertsoa edo kontua,

 oraindik ere leku batzutan

 ba dago fundamentua.

 Atzo goizeko eztula ez da

 dira ogeita bost urte,

 «Txoko-Zarraren» zillar eztaiak

 bidean topatu naute.

 Nere eskutan baldin balego

 auxe eskatuko nuke,

 jarraitu denok osasun onez

 urrezkoak egin arte.

 Lagun guztiak ez daude emen

 batzuk badirade illak,

 zuen antzera emen gustora

 egongo ziran mutillak.

 Zoritxarrean aientzat garaiz

 abestu zuten ezkillak,

 bijoaizkie gure sentimen

 eta aipamen umillak.

 Txoko ontara begira daude

 istoriaren begiak,

 zenbat abesti, zenbat izketa

 danok elkarren anaiak.

 Batzuek gezur itxura zuten

 besteak erdi egiak,

 bañan nork kendu or pasatako

 une gozo ta alaiak.

 Zuei esker au agertutzia

 guretzako zan bidezko,

 gaur zillarrezko eztaiak eta

 berealaxe urrezko.

 Guk ere zerbait egingo degu

 ez dut agindutzen noizko,

 gutzat oroitu zeratelako

 biotzez eskerrikasko.