|
Eriotz billa
Usarraga-zar
Lur ikara bailitzan
nere oe gela,
dirudi ekaitzpeko
itxaso berbera.
Ezin ulertu dizut
dabiltzun izkera,
zer nai didazu esan
zer da zure... zera?
zerbaiten ataria
zerbaiten bezpera?
Egunak bere argi
ta bere beroa,
jaulkiaz urtu da ta
itzaltzera doa.
Begi aldaba joaz
zertan zabiltz lua?
gero maiteko gera
luzea da gaua,
orain eginbear bat
betetzera noa.
Begi aldaba joaz
nere igurtzia,
nolabait nai nuke zuk
neri ulertzia.
Orra or gau ederra
ametsez jantzia,
ezin izango degu
gero maitatzia,
motza da uste dezun
zure gau luzea.
Nork ekarri du bonba
gaur zure eskuta?
zein opari maltzurra
eriotz ezpata.
Eztanda bildurtia
da bere izketa,
egingo zaituana
ainbeste pusketa,
polborarentzat gizon
zuzenik ezbaita.
Ala ere bazuaz
bazuaz bidean,
eriotza zelatan
zu bere menpean.
Nik lagundu nai nizun
baņan... azkenean,
utsean galduko naiz
iltzen zeranean,
ni bearrik ez dezu
zuazen oean.
Mendi, bide bazterrak,
gauaren illuna,
zer ote erraietan
sentitu dutena?
Deadar egin dezu
esateko Ama!
edo oiukatu nai
azkenengo pena?
testigu mutu oiek
gorde dute dana.
Oztuz doa lurrean
odol irakiņa,
zain sareak lertuaz
gaņez eragiņa.
Zeure gogoa bazan
erdia da miņa
bildur naiz ote zeran
iņoren iriņa,
ortik bizi diraden
aldiko sesiņa.
O! gazte ezezagun
aberkide anai,
ozpin geiagorikan
ez dizut eman nai.
Dana iaulki diozu
jaio ziņan lurrai,
pozikan il zerala
siņistu nai dut bai,
ilda ere sufritzen
ez dezazun jarrai.
|
