inprimatu
Mendotza'ri agur
Izenburua:
Mendotza'ri agur
Sinadura:
Josu Exea
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Exea, Josu

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1987
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1984
Orrialdea:
180

Mendotza'ri agurra

 

J.E.

 

 AGUR, AGUR, MENDOTZA,

                 ENE ERRI MAITEA!

                 SEME ONEN BIOTZA

                 POZEZ DAGO BETEA!

 

     Batzuetan urrundik

 ikusi zaitutenian,

 pirpiraz, zure begira,

 xoraturik bezela

 luzaki geratu naiz.

 

     Badakizu zergaitik:

 ergoien, eliz-ondoan dagon

 etxetxu zuri-zurian

 Euzkal-Erri ontara

 amak ekarri ninduan.

 

     Andik lenengo aldiz

 maitatzen ikasi nuan

 Araba'ko edertasuna

 ortz, mendi, baso, zelai,

 aran, ordoki, ibaietan.

 

     Luzaroan atetik

 ibilli naiz, erri maiten,

 baiña beti biotzean

 gune berezi baten,

 laztanki eroan zaitut.

 

     Umia nintzanian

 soiñez aldendu ninduen

 sorterri maiteagandik.

 Orain emen daukazu

 zure amaren altzoan.

 

     Bai polita zerala,

 ene Mendotza laztana!

 Gazteluxka miragarri!

 Galen-abe mairua!

 Nire erritar lanzaleak!

 

     Emen amaika gauza

 gogoari aurkitu, bai;

 baiña iru, bereberki,

 egundo aztugaitzak

 birloraz betetsi ditut...

 

     Txadon atzian dagon

 arrizko ontzi donean,

 bataioren bitartez

 kristotar egin nintzan

 Goiko Jaunari eskerrak.

 

     Gertari zoritsu a

 iruditu nai-izan dut...

 Nire izaki guztia

 dardarazten asi da...

 Idatzi-eziña zait!

 

     Batai-arri gaiñian,

 nire alabatxo eusten,

 goxo-goxo esan diot:

 «Olan egon zan aita

 ume txikia zanian»

 

     Yauretxetik urten naiz

 zur ta lur, nire gogotan...

 Beingoan, jaiotetxeko

 inguruan ibilli...,

 yoranez dana azterkatzen.

 

     Etxetxoa, itxita;

 iya, iya.... poztu naiz:

 udal-etxea izaten

 ederragotuko du

 Mendotza'ko endoreak...

 

     Ori ate-aurrea!

 Ori ikus-leku egokia!

 Ori bai alderdi eder!

 Ori, egiz atse-toki

 gorputz eta gogorako!

 

     Odei illunak urratzen

 eguzki maitagarria

 Gasteiz bakarrik begira

 une baten egon da...

 A bai gauz ikusgarria!

 

     Zenbat aldiz amakin

 antxe bertan, ume-umetan,

 alako edertasuna

 nabaitu ta betetsi

 nuan guztiz zurturikan!

 

     Alan ikasi nuan

 Goiko Jaunak egindako

 eta guri emandako

 izadia maitatzen...

 Bai, amaren besoetan...

 

     Beti donetsi bedi

 ene ama txit maitea!

 Bere gogo-egaketa

 oartu det zadorrez,

 igarri, bai, nire aldean...

 

     Ona emen beste gai

 niretako oroigarri,

 poz-emaille, aiztu-eziña,

 ondore aundikoa

 ta oso atsegingarri:

 

     Araba'ko Taldeak

 bein edo bein batzen diran

 Gazteluko gela aundian

 pozik irakurri det:

 «Zazpi Talde(ak) Araba bat»

 

     Beren abizenetan,

 geren erri, mendi ta ibai

 solo askotan ere,

 euzkera agurgarria

 betiko tinkatu da.

 

     Oarrezagatikan,

 geren asabak, tamalez,

 euren amaren izkera

 baztertu, ta leku askotan

 erdera aukeratu zuten.

 

     Euzkalduna izatea

 niretzat, atseginbide.

 Orregaitik poztu naiz ba

 euzko itzak Mendotza'n

 ikusi ditutenian.

 

     Ene erri maitea,

 agur, biotzeko eskerrak!

 Nire gogoa betatu

 ta atsegindu leikienak

 gaur zugan ediro ditut:

 

                 JAINKOA, AITETAMAK,

                 ANDRE ta UME kutunak,

                 nire SORLEKU Mendotza,

                 ARABA, nere ABERRI,

                 EUZKERA ta «ZAZPIAK-BAT»

 

                                                                 Gasteiz, 1963

 

 


inprimatu