Maitasun-egarria

Goiria

 Umetandikan daroat neugaz

 maitetasuna biotz-barnian:

 maitasun onen joranez dabil

 nire biotza une guztian.

 Amets gozoak sortutzen daustaz

 maitasun onek biotz-barruan;

 maitasun onen kilikilia

 nabaitutzen dot neure goguan.

 Maitasun ona, garbi-txukuna,

 jaungoikozkoa nik daukadana;

 Jainkoarentzat bakarrik bait-du

 nire biotzak maitasun dana.

 Jaungoikoaren billaka dabil

 nire biotza amets eztitan;

 maitale onuen oiñatza dakust

 beti alde ta une guztitan.

 Gau ta egunez atseden gabe

 maitale onen ondoren nabil;

 asetuko daun iturri onen

 billa ioranak beti narabil.

 Maitasunaren egarri naz-da

 egarri ori asetuteko,

 nire gogoak usoak legez

 egaka nai du igon gorago.

 Gorago nai du gaxoak igon

 maitalearen kabi gozora:

 t'ezin egatu, ezin da igon

 berak nai leuken toki gozora.

 Mundu-loturak dauke gaxoa

 estu gogorki lurran artu.

 lotura orreik askatu arte

 ezin eduki Jainko altsua.

 Maitagarri ta bere tarteko

 laiño baltz orreik ezin urratu,

 ezin du goruntz egaka egin.

 Maitearekin ezin da batu.

 Nai ta ezin du goruntz iñola,

 ezin igitu bere egoak.

 Maiteak Berak urratu bear

 lotuta dauken kate sendoak.

 Une aretan ezti-pozetan

 astinduko dauz bere egoak,

 Vegas eingo du Maiteagana.

 tá asetuko dauz amets gozoak.

 Aurrera, bada, ene gogoa,

 bizitza-zear amestan beti:

 amets gozotik esnatutzean

 ase dagizun egarri ori.