Erail

Paulin

 Nun zagoz estaldurik,

 iturrien sormena...

 bizitzaren garra...?

 Nun da jakituria,

 oroz goitik dagona,

 Jaungoiko Bakarra...?

 Zure itz indartsua

 jabetasun osoaz

 otska ibili zan;

 lurraren jabea naz,

 beste jaunik ez dago,

 gizonen bizitzan.

 Baiña zentzun bageak

 egirik ez dau gura

 gizonen artean;

 arrokeriz jaiki da,

 zure aurka aupaka,

 dongakeriean.

 Bizia geuria da...

 arrokerizko itza

 gizonen miñetan;

 ausardikeri baltza,

 lotsa galduak dabiltz,

 indarkerietan.

 Eskubideen eskean,

 zarata ta orroa,

 au dok mallu otsa;

 ez zana ta dan orri,

 nork emon ete eutsan

 nortasun jabetza...?

 «Ez dozu iñor ilko»,

 gizon gain otska dago

 berezko indarrez;

 leoiak ilko dira,

 itzari erantzunez,

 —parka— deadarrez.