|
So ituna
Legor
Ortzian laņorik ez
—leio muga-gabe—,
dizdiz milaka begi:
neska leio-zale.
Kuskus, ixil, leiati
begira, begira;
ikusmin zirraratsuz
aztertzen lurbira.
Zeri so ain luzea?
Zerk odol bizitu?
Zer guraz, erne, zorrotz
lur au arakatu?
Burdin eztandalari
izaki eraile...
Mintz edendunak polpol...
Uso otzanak alde...
Negar-errotarriaz
eiotzen bizitza;
odol gordin, mingorraz
leertzen biotza.
Odei goibel, lodiak
—negar, odol lurrun—.
Antzi garraisitsuak,
asazkatze astun.
Neskatil pinpiriņok,
kuskusari mando,
ikusmin au garratza!
Itxi ortzi leio.
|
