Bidasoa

Korkostegi'tar Xanti

                                                                       Oinati'n

                                                           1977 grg, Epaila-1.

                                                                     Asteartea.

                 (Nere aita izan zen berrogeitamairugarren urte ilte betetzean.

             Garai artan amar urteko ume nintzan. Gaur ia, ba, 64 urte ditut).

 Bidaso erreka

 Orr, Nafar-bizkarrean,

 Baztan goragotik jaioa;

 Beraka zatoz

 Geituaz, geituaz ura.

         Izan ezinik garbiago

 Bide-arriai erasoz

 Borobilduz aien ertzak;

 Zure sabelean arraintxoak

 Ain maite zaituenak.

         Erretzun'en argiratuik,

 Endaia'ko ondartzan

 Zera ezaun aundi;

 Ta bidea zoaz miaztuz

 Bidez ikustari ainbat erri.

         Arraiotz eta Narbarte

 Batetik,

 Legasa ta Doneztebe;

 Munik berago Sunbilla,

 Berrizaun ere bai.

         Goibera doan urr narrazean

 Amorraik aldatz-goran,

 Ago itxita uraren aurka

 Eta aurki Bera-Bidasoa.

         Besaka bateen Alkaiaga,

 Ortxengo Endarlatza,

 Agirin Likarlan mendi;

 Or ezker-alderdira Done dan Martzial:

 Ate-zabalik Behobi.

         Beti zu agurgarri

 Euskaldunentzat,

 Eren gogapen guztiak

 Ekarriz itunaldi.

         Bizkar-azur arro,

 Beste urbide dan-danon,

 Zu bakarrik izanik

 Eguerdiren lerro;

 Bi zati eginik

 Gure euskal aberri.

         Zure ur bizitan

 Igeri dabiltzaz

 Amorrai ta izokik

 Osasun beterik.

         Gizona ostera,

 Nausi bear Lukena,

 Igesi dabil

 Etsaien gandik;

 Alkartuik dabiltzanetatik

 Euzkadi joka.

         Aor gezurrez jantzita

 Askatasun ustela,

 Zertan zabiltz uxaka,

 Gu emengo ba'gera?

         Ez ote degu etxean

 Emen gure Ama...

 Berakin euskara,

 Edesti zarra,

 Mendik eta ibaiak,

 Lengoen araudiak?

         Bidasoa...! Bidasoa...!

 Ur-ertz bi dituzu,

 Berezizko erreka;

 Baña albo bietan !zu!

         Oso euskaldun zerana.

 Aiton-amonak negarti...,

 Aitamak poz gabe,

 Erasoz aserik billobak:

 Abots zarrak entzunik

 Eurenez euskara maite.

         Zure ur geldigorra,

 Ezinbestez distikorra,

 Gau ta goitik beera,

 Bidari goitik beera,

 Izanik jaiotzaz geza.

         Zenbat bider

 Odol gorriz zera nastua,

 Euskaldun semeenaz...

 Igaro ezinez erak

 Alde batetik bestera.

         Baña ala ere zu

 Ba-zoaz bidez bide,

 Negar malkok ixuriz,

 Mendi goian sorturik

 Kresal guraz biurtu.

         Olan, gazitu aurretik,

 Gaitz-negarra ugaldurik,

 Itoaz danon eztarrik,

 Beko landan ur geldi,

 Gozoro ibiltaldi.

         Orrelaxe, ain lenagoko,

 Itzalgarri zeran erreka,

 Antzin-antzinakoa,

 Jarrai zure bide zarrai.

         Orreaga'ko eusle sutsuek

 Euskaldun uts arek

 Egin zuten edestiri.

 Beraz, geiago zure urik

 Ez daiten agertu nasturik

 Gure anaien odolakin.

         Orra or! Bidasoa...

 Gizantzik bear dun erreka,

 Ikuskizun zoragarriena,

 Olerkariren amets-ametsa.

         Bestalde, aserik arriskuz,

 Erantzun bearrik ba-duk,

 Ainbat euskotarren estualdi,

 Eren koloka-igarin,

 Ire, uretan ito eginik,

 Bizitza gorde nairik.

         Ontan ire urak,

 Edaririk zindoenak,

 Kilika beraka doazenak,

 Kuluk-alkik erak,

 Neri irudituz seaskak.

         Or dituzu, or, sabelean,

 Euskaldunik asko barruan,

 Betiko iruntsiak ez daitezen

 Zearka igan igariak,

 Alegin gorriak eginak.

         Noiz arteko urrumak,

 Larritasun eta neke-giroak,

 Erasoketa gaiztoak

 Euskotarren aurka?

         Nundik gatoz bada...

 Ez ote gu emengo umeak,

 Gaur gizon geranak

 Gure buruen jabe izatekoak?

 Gora ta gora, euskal lurra!

 Diote aspergabe nire zainak.

         Jaiki, adorez, Bidasoa,

 Azkenik ezinekoa,

 Bideik zigortuena,

 Guztiz maitagarriena.

         Orain ni izanik zaarra,

 Egun argiren umea,

 Aurrazkero ni egiña:

 Baña... aziaz au baña

 Mardul dut nigan izkuntza

 Gelditu aurretik nire biotza.