|
Amilderri
Ugarte'tar Martin
Nora goaz, nora...
Alda-aro illun onen
aur-miņetan,
ospel-bidean agin-karraskaz,
azpi-joku maltzurraren lotsaz;
itxumen sarea
begietan...?
Noiztiko zauri irikiaz,
erri-zentzua gain-beera;
ta arri-kurutza otza,
erkideon bizkarrera,
Aldiaren eraso beltzean,
argi-urratsa ozkirri;
eguzki-begi erraiņuan,
illargiak gandu gorri.
Ta bularrarte izoztuaz,
odol-zelai Euskalerri...
Logunearen zoramen nagian,
auzoko aitzurrak
baratzan,
egurats naastu onen
lur-mamian
dantzan.
Gu, oin-semeok;
zapalduen miņaz,
indarraren griņaz;
senitarteko
borrokan.
Eta millaka amaen
negar-malko osiņetan,
etsaiak
arantzan...
Gure itz borobillak...
Auntzaren gaberdiko
putzak!
Egiaren erraiņu ba'lirake,
zinzurraren indar soria
txapelpean ba'genuke...
Kako bakoitzak ausnar-bide luke!
Baiņan itz arin aldakorrak;
geure uztarrira ezitzen ditugun
itzak;
sarritan zurikeri
utsak...
Zenbat ataka;
ainbat matraka!
... Barka iguzu,
zer diardugun
ez dakigu-ta...
|
