Xabier Peña

Paulin

 Gauz itzal battek arritu nindun

 itzalduz nere begiak,

 biotza ere lertutzen daukat

 saminduz eriotziak;

 bañan aiskide, zer esan nai dau,

 zuk, olan, igestutziak,

 ainbeste lagun itzi dituzu

 malko samiñez betiak.

 Gizontasuna, lora ederra,

 zendukan zuk, biotzian,

 berezko zendun sormen indarrez

 zuk duinduta lurrian;

 kristautasuna izan zenduan

 laguntzaille on, bidian,

 eder giroa itzi deuskuzu

 zure lagunei lurrian.

 Gipuzkoatik etorri ziñan

 Bizkai eder onetara,

 zure izate zoragarria

 eralduz Bizkai erara;

 lenen burua, gero biotza,

 biur zenduzan Bilbora,

 oso-osorik, urtuz bizia

 Bizkaitar anai gogora.

 Bitxi ederrez josita zeunkan

 gizon izate guztia,

 baña larrosa maite gorria

 zan zure umildadia;

 berez erion dirdai bizia,

 ain ziñan lagun, biotz apala,

 zurea zendun jendia.

 Euskal jendia zurekin dago,

 iñoiz, baño gartsuago,

 dizdizka dago ain lan ederra

 itza baño argiago.

 Ziñan guztia opaldu zendun

 ura baño garbiago,

 Euskalerria biurtu nairik

 sua baño maiteago.