Irriparre

Urkiza

 Irripar samurra

 zure begietan;

 biotza malkotan

 eta gaua urra.

 Irripar bedeinkatua,

 zagoz geldi arpegian,

 ene anima garbian.

 Ene poz ikaratua!

 Mendebalak ez zaitue izutuko,

 zu zara bai Jaungoikoaren sua,

 beti arpegian amaren muxua,

 or begien poz-mintza ez da istuko.

 Goiz-aixeak maite dauz bere bideak,

 ene amona zarrak bere birlobak,

 eta neskatxak biozkada beroak,

 nik baiña zure irripar bigungarriak.

 Jakin nai dot zure izena,

 zure eskuen kolorea,

 zure nortasuna,

 biguntasunik onena.

 Atzo begi-gosez,

 gaur zu aurkeztuaz

 gogoratu jataz

 antxiñako ametsak.

 Irriparre,

 aizearen

 ta argiaren

 maitasarre,

 atoz

 bizkor

 dirdiraren

 sukaldera.