Gora doa

Arrinda'tar A.

                                 «Quid aspicitis in coelum?

                                 Hic Jesus qui assumptus est

                                 a vobis,

                                 sic veniet...»

 Gora begira,

 oiñak lurrean...

 Arbolak bezela

 zuztarrak

 errian,

 azpian;

 burua,

 gogoa,

 Bide-gurutzeak askotan:

 bide berri

 erosoak,

 edo, berriz,

 zurrunbillo arteko

 saltoak

 oparoak

 gaztediaren pozgarri...

 anima,

 egoa

 goietan

 aidean

 egaka

 librean...

 Gora begira

 goitik bait dator

 argia,

 egia,

 bizia...

 betirako itxaropena.

         * * *

 Mundua Jainkoak egiña da...

 Munduan gizona errege,

 Jainkoaren eskutik sortua,

 Jainkoaren seme...

 Munduaren erraietan

 makinaren indarra,

 ertzi-eziña,

 erabilkorra;

 aurrera darama

 gizakiaren ontzia...

 Beti aurrera

 makur-eziñean;

 gerriak gogor,

 biotzak elkor...

 jinasia bear

 buruan bezela

 biotzean...

         * * *

 Aurrera dijoa gizadia,

 aurrera joateko egiña...

 Olatua olatuaren gaiñean;

 bijoa bakoitza berean...

 Gurea

 ondantzara eldu da,

 barea, urregorrizko area

 musuka

 Zarrok, ordea,

 naigabea

 gain-beera

 dijoan

 ontzian...

 Ezurrak

 gogorrak,

 zankoak

 motelak,

 begi-belarri lausoak;

 batelak

 daraman pausoak

 txorabioa

 sortzen

 barnean...

 Protesta

 gurea;

 baiña,

 protestarako arrazoirik ez...

 Okerra

 ez dago kanpoan,

 gure burutik at;

 barnean

 da,

 gure buruak

 laztanduz

 apurka-apurka

 utsituz...

 apal-apal

 bigun-bigun

 aldenduz...

 Ondar-azpitik

 ura berriro

 itxasoruntz,

 itxaso aundian murgiltzera

 olatu berrien sorrera

 dan lekura...

 Biziaren iturrira.