Egia da bai, egia...

Muniategi'tar Sabin

 Egia da bai, egia,

 gaur egunko egi latz, egi aztun, egi gordiña...

 Gizona

 bere indar-iakiturizko

 eskuarterik altsuenez;

 bere goietan gorako asmakizun ta almenez,

 bere iñoizko suziri, lerkai, aurrerapen eder,

 iñoizko tresna ta izkillu ikaragarrienakin,

 bere adimen zoli ta irudimen,

 bere buru ausartsu ta kementsuarekin

 gizona,

 aurrera doa bai, aurrera,

 aurrera bere griña mar ta oitura gaiztoakin,

 aurrera bere aberetasun odoltzale,

 bere neurri gabeko indarkeri

 eta, betiko illunaldi, ikusi-eziñakin,

 aurrera doa bai, indarrak bereganduz,

 aurrera aizearen ta suaren ta uraren bitartez,

 indar ezkutuak iabetu ta eskuratuz...

 aurrera doa bai,

 arro ta berekoi;

 ez maitasunik,

 ez gizatasunik nabaitzen eztan nabarmenkeri,

 bidegiro bildurgarrietatik,

 ain onezko izate ta biotz-barru gutxirekin

 gizona,

 bide nekezez

 goietan gora,

 aurrera doa bai,

 aurrera ain puztu ta burugoi,

 bere ondamendizko nagusikerietan

 zeingeiagozko burruka naspildu

 ta, bere zapuzkeriakin,

 bazterrak illerritu

 ta, odoldurik...

 ¡Ai, zenbatzu ta zenbatzu Korea, Biafra, Biet-Nam

 ta alako ta olako... an urruti ta, emen bertan!

 ¡Zenbatzu erri austu, erri lotu, gizon ioputu!

 Danok aundi,

 aundi-aundi,

 aundi baño aundiago

 nai degu izan...

 Ta aundi izate orren bidez

 ba'dakigu zer dagion,

 aundiak txikiari,

 katuak xaguari...

 ¡o, ez, ez det

 ez det ez, ez det berriz aizetu ta gogoratu nai,

 ainbeste zigorkade, menpetasun ta ergelkeri,

 zertako aizeatu ondo baño obeto dakiguna,

 o, ene Euzkalerri!

 Ta, olaxe,

 aberekoi,

 iñoren lepo ta bizkarrez,

 izarbidezko goilari, Aldi arrigarri ontan,

 zeingeiagoketarik bulartsu ta ederrenean,

 gizona aurrera doa bai illargiari lenengo

 zeñek atzeman ta eskuratuko goi-leiaketan...

 Bai, bildur naiz bai bildur,

 bildur-bildur bai, benetan,

 gizonaren zentzun, gizonaren gizatasun-ezaz;

 bildur, or, goietako zabaldi zabal-zabalean,

 bonba bildurgarri oiekin beteko ote dituzten...

 gero, gutxien uste dan egun tristeren batean,

 ¡plast!, ¡plast!, sagar ustel, igali elduen antzera

 egunen batean goitik beera eroriko diran...

 bai, bildur naiz bai bildur,

 gizona ain goraldua ikustean,

 bere betiko bekaizkeri ta gorroto,

 bere aberetasun ustelkor ta biurriz,

 bere okerrerako griña ikaragarriz,

 ain Jaungoikotua ikustean!!