|
Itxasoratze
Muniategi'tar Sabin
Ta, txipili-txapalaka...
o, au ipar-aize bigun,
au ikutu eme!
Ur azalean kulunka
uintxoak uin,
bata-bestearen gain
ta, dantza-dantzari,
bere-berean naukate,
urduri.
Millaka ontziak itxasoratuak dira,
millaka oial txuri, millaka biotz,
millaka arima bizi!
Ni ere,
neure ontzi ta oialarekin
bizitzan gora,
itxasoz barneratua...
neure uiņak,
neure aizeak
batetik bestera,
urean goraberaka
urduri nabilte.
O, au arraun ots,
au goramin ta ikara!
Ur sakon, ur azalez...
bizitza arloan,
goraberaka...
au, biotzaren estutasun
ta, ederkada!
Olaxe, betikoz...
bateko poz,
besteko nekez...
zori ezberdiņez
itxasbera,
ibilliz-ibilliz...
bere eresi
ta bere doņuz,
bere itzal
ta, bere argiz,
uintxoak uin,
itxasoak betean
naramate...
Ai, ez iakin nora
eta noiz arte!
|
