Neskatx baten uneak
Jorge Rojas
euskaratzailea: Muniategi'tar Sabin
I. Ametsa
Olaxe lotan, billutsik, ez litzake izango
liņopean askoz garbiago. Berean dakusgu
odol atxilotuaren sarepean ain emaitsu,
itxitasun berak damaion babesez gorengo.
Ta iztarraren une bateko zirkin igesi,
bularraren goiberazko zillartasun nagian,
gurarizko ezti gozo batek biztua irudi,
amets kulunkariaren xamurtasun bigunian.
Ta ezpan mamitsu orrei darieten emangura,
abots ixillez izentu lezakean igali,
doaitasun goigarrienetako lei, izangura.
Ta atxilotua dagon egalaren itzal ori
iztar txurietatik egatuko litzake gora,
itzartu izan ezkero ain neska zoragarri.
II. Ispillua
Arrain ta soņurik gabeko gelditasunean
ur gogorrak bere itxitasun nagia dargazki,
ta gogortada-orbanik gabeko belaunari
lats geldituak antzeman nai liokete bat-batean.
Ain erreza dan leiartasunpean murgildua
bere igaliak dakus oraindik-orain loretuak;
ta bere arima gaņean eztiki gogortuak,
goiberazko emetasun izakunde berua.
Ta uingura altzogarri, magalpe biguncan
izpi bakoitzak lenengo argazkitu nai luke
igaroz duan ubera-gardentasun barean.
Ta pultsua bere zain-artean atxilotua
bolbolka ari da ernai ta, —berak ala uste—
egitazko ibaiertz batean dala goitua.
III. Eriotza
Egurats aztarrenik ezlegoken bizitoki
inguru estu eta itxi batean bezela,
bere bekokitik uso bat zebillen egaka
ta bere ezbaiko izakizunetik igesi.
Ta bere leiarrezko sabelarte goiberatsuan
dizpillezko edontzi bero baten antzera,
bere odolaren olioa erdi-bertanbera
bere txuritasunez izoztua gelditu zan.
Ta bere zillarrezko borobiltasunak galdurik
lurpean, lur aztun-otzaren gozamenerako
dakusgu bai, bere ezti izkutuenak emanik.
Ta oialak ta egoak, bere begi-ninietako
zerupe oztin zabalean, betiko ostendurik
aizearenak ziran ta bere egadatarako.
