Eiztariak...

J. Olea

 Sortatxo bat bertso berri,

 eiztarion ezaugarri,

 orain nai nituzke jarri.

 Burutik zerbait arindurikan

 gaudela diot igarri.

 Zentzu gutxiz gabiltz sarri

 utsaren ondoren larri,

 munduaren parregarri.

 Apizio au degunak

 danok oso ezagunak:

 ez gera kopet illunak.

 Lagun artean mokau goxoak

 gustatu izan zaigunak,

 mundu ontako egunak,

 emengo eginkizunak

 eramaten dakigunak.

 Gauzarikan ederrena

 juntaturik alkarrena

 zer egiñ pentsa aurrena.

 «Ikusia da biar goizean

 uso asko datorrena.

 Goatz al dan azkarrena».

 Gertatzen dana urrena

 azkarrena bizkorrena.

 Aurrez kontuak atera

 laxterka mendi aldera

 lekua arrapatzera.

 Nai gendukena uso guziak

 ekarri geure parera.

 Ta gu batetik bestera

 ontz ero baten antzera.

 Ondo zelebriak gera!

 Aizeari sarri usai

 lo eziñ egiñik esnai

 gau ta egun beti ernai.

 Malezi asko, tranpaz beteak

 moxorrokeriz ere bai.

 Guztiak geuretzako nai

 tabernan itxuraz anai

 mendira juan da etsai.

 Goizean goizo mendira

 illunduta erretira,

 emazteak arpegira:

 «Uste dedanez alperrik nago

 zure usoei begira».

 Bi tiro dizkiet tira

 erori zaizkit sasira

 nunbait an izango dira.

 Aitzaki eta manera

 azkar etxetik atera,

 lanari aldebatera.

 Geiena uste degun garain

 paltatzen zaigu aukera.

 Tirua bota aidera

 luma mordua lurrera

 baiña okela aurrera...

 Mendira juan arren goiz

 galtzak zikindu arren loiz

 beti ez gabiltz arrazoiz.

 Usoak bota izan ditugu

 guk zillarrezko perdigoiz.

 Gertatu izan da iñoiz

 oraiñ egon arren sasoiz

 ez nua esaterik noiz...

 Usuak artu aitzaki

 eta libratu egoki,

 goxatzen gera ederki.

 Emaztearen trabarik gabe

 nork arrastoratu noski?

 Baiña gabiltzan poliki,

 erori gindezke aurki

 andreak dana baleki.

 Emazte batek esana

 oraiñ jarriko dedana:

 «Badaukat zer eramana!

 Nere senarra orbelen gisa

 ego-aizeak darama.

 Seguru egon zuana

 nerekiñ ezkontzen lana

 jakiñ izan banu dana».

 Jarri ditzagun pakeak.

 Ez du galerik trukeak,

 emaztearen eskeak.

 Gure oitura edo bizio

 auek ez dira merkeak.

 Utsa bagiña dukeak.

 Urte guztiko nekeak

 eramaten digu keak.

 Munizio ta kotuak

 danak ongi pagatuak,

 galanki egin kastuak.

 Etxekoandreak bukatu ditu

 nerekin zitun tratuak

 ez dit barkatzen gajuak

 egindako pekatuak,

 orain ditugu kontuak...

 Jarri ezkero entzuten

 erreza da antz ematen,

 porru-jorra txarrak aurten.

 Esan bear det ondorengoak

 garbiro jakiñ dezaten:

 errez da eizean asten

 zalla griña txarrak uzten.

 Nola putzutikan irten?

 Zorioneko usua

 guretzat izen gozua,

 egazti kuriosua.

 Mundu-erdia txoratu dezu

 ez bada ere osua,

 botata ezin jasua

 onek ematen dit sua

 etzera eiz erosua.