Orban bako lore

B. Enbeita

 Zer dakastazu, maite,

 Biotzeko lore?

 Zuri ta eder zatoz,

 Ixil eta bare;

 Biotz maite minduaz

 Naukazu begire,

 Zelan ete zatozan

 Ain eder zelaire.

 Zure musu zurian

 Eguzkiak diz-diz.

 Ezti billa erliak

 Jolasian aldiz,

 Apain agertzen zara

 Zelai, baso, mendiz:

 Aizea eder, zure

 Usai, gozo aundiz.

 Olerkiaren muña

 Maitalien ames;

 Biak maite minduak

 Ezin ase lorez.

 Txoria ez da eder

 Ez ba'dago lumez,

 Maitasunik bere ez

 Bear dan lez umez.

 Dudako loria da

 Uda-azkenekua

 Eguzki, aize zakar

 Miaz arturikua.

 Zu zagoz mardul, lirain

 Uda-barrikua,

 Baiña arimarentzat

 Arrisku aundikua.

 Lora gazte matia,

 Ain zagoz dotore;

 Zuri, garbi ta eder

 Biotzen endore,

 Zuri begira dagoz

 Ainbeste kolore.

 Beti izan zakidaz

 Orban bako lore.