Menperatuen didarra

Aurraitz

 Erri leunari odol gardena dario,

 larreikeriak egin-zauri latzetatik.

 Zuzentasunik ezak, begiramen barik,

 mundurik erdiari negar daragio.

 Erri menpetuaren semien didarrak

 egin bedi, ozenki, or zear oiartzun.

 Nekez illen gomuta betorkigu lagun:

 Ezbaitira aztuteko jazarrien lanak.

 Maitakuntzik ezaren zelai odolduan

 Erio'ren lorratzak zuzentza-eresi.

 Zigortuen zidorrak ots goibela esi:

 Ekaitz illuna dabil gure eguratsean.

 Ondo-bizien lerak jokera epela;

 aberatsen eukiak ankerkeri-iraupen.

 Gogailarien lanak oneintzat zoro-oben

 Indar bakarrarentzat lokarria zala.

 Goi ta beeko anaien batasuna eder,

 burukeriak itxi —etxea dau galtzen!—

 Goikoak emondako izakera ondatzen:

 Itxi ba-daigu ezin geroaren esker.

 Menpetzaille ta giztxar, biotz-urri, anker,

 gorroto eta iskilluz erail, jo ta oldar.

 Besteak ein ba-daie giza-legez indar,

 buru-gogor, ezikaitz, il-bear ta oker.

 Egun latzon aroan ba-dogu nun jardun:

 Izkuntzaren arloa eta beste eun kezka.

 Ardurabakokeriz ba-dadigu joka,

 buruntzik ez daiteke koldarrentzat iñun.

 Odolaren deiari uko dagiona

 ezpedi gizartean agertu betargi.

 Bearkun betetzailleek bekokia garbi:

 Illunpeko egiñak ba-dabe itxarona.

 Sutauts-sunda ta odol, baitegi ta zigor,

 biotz apurtuentzat bizitze garratza.

 —Zuzentasun-indarra ezkutuan datza—

 Guzurrezko bakea gizartean elkor.

 Menperatuen griña nai-nun azke-zale:

 Ezin bizi daiteke gizatasun baga.

 Zigor nai neke ekintzan ari dana, artega,

 bide zuzenez dabil, bake arriratzaille.