Ibaiarena
S. Muniategi
Bidebera, bizia arinka, lasterrez
apur-apurka, ibai ertzetan emanaz...
O!, ze gauzak esaten ditun urak,
xurrumur gozoan eta, bertanbera
ze, bidegai, ezkutuak agertzen ditun,
aizearekin aopekotan eskuz-esku,
gau-egunezko zerupe aldakorrez,
itxas aundia besarkatu baņo len!
Itxaropenezko emai ibilgarriz,
errekaz-erreka ta, kanta-kantari,
biotza ler, taupaka, eskeintza betean...
O, ene aitzarteko iturburu apal,
mendiaren ugatz, iturriņo iturri!
borborka, sorburu gardenez sortua,
egon eziņezko oņaze, minduraz...
ai! nora oa ain artega, igesi?
Itxasorako bideratze beartuan,
ibai-ondoko lur-bazterrak ezetuz
eta, loreakin ederzale, berrimin,
aurrerantza oa amets-ausnarrean
illargi, laņo, ta goiko izarrakin,
bideetako egunkera ezberdiņez,
aurrera oa bai, bizitzarekin kutunka,
betikotasuna darion oiartzunez.
Aurrerantza oa bai, geraka, berez...
dana gibel, dana goi, artean utziz:
zeure lur, zeure izar eta landare,
unero zeure bizitza igeskorra,
ikutu arin, goraldi munkorretan
txustarrik-txustar ur-tantoka barnetuz...
beti, urduri beti, bai, berrizale;
beti aurrera, amets-itzaropenez
biotzaren edergai, zatirik onenak
bidezko lore eta, zugatz artean
betiko erein ta, betiko erantziz...
Olaxe, igaropen, oroitz biziakin...
bai, goiz-gora alai ta, arrats itunez;
orri erortze itun, zeru goibelez
egun bakoitzaren ioan-etorrian;
Ara nire ibilliaren itxasoratze!
goiz argikor ala, illuntze batean?
...Bizi-aldatze, unetxo oargabean
elduko naiz bai, azkenengo nerera,
neure itxaso sakon, Egun Aundira!
